MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 esas 2013/ 17 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, TCK"nın 119. maddesi kapsamındaki nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçu, CMK"nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunduğundan ve suç tarihinde saat:17.41 itibariyle güneş battığından, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceler benimsenmemiştir.
Olayda sanıkların müştekiye ait para ve ziynet eşyalarını aldıktan sonra polisleri görmeleri üzerine tekrar eve girdikleri ve takip sonrası çatıya kaçarak polislerin bir müddet çatıya gelmelerine engel oldukları ve bu şekilde sanıkların suça konu eşyaları bir müddet hakimiyetleri altına aldıktan sonra yakalandıkları, ayrıca olay sonrası müştekinin evinden alınan bir kısım ziynet eşyası ile paranın sanıkların üzerlerinde ve kaçtıkları yerlerde bulunamadığı anlaşılmakla, hırsızlık eyleminin tamamlanmış olduğu gözetilmeden sanık hakkında TCK"nın 35. maddesinin uygulanması, birden fazla kişi ile birlikte konut dokunulmazlığını ihlal eden sanık hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinden artırım yapılmaması ve adli sicil kayıtlarından anlaşılacağı üzere tekerrüre esas eski hükümlülükleri bulunduğu halde, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki c bendinin de uygulanması gerektiği gözetilmeyerek, sadece aynı fıkranın a, b, d ve e bentlerinde belirtilen haklardan sanığın koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki sanık hakkında "TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.