2. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/948 Karar No: 2020/1680
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/948 Esas 2020/1680 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin verdiği kararda, önceden hükmedilen aylık 450 TL yoksulluk nafakasının kaldırılmasına hükmedildiği belirtilmiştir. Karar temyiz edilemez bir karar olarak nitelendirilmiş ve davalının temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Karara 6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca \"Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez yasası ve 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi gereği HMK m/341, 362'deki parasal sınırların Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi ile her yıl yeniden değerleme oranında artırılması gerektiği belirtilmiştir. Karar tarihi itibariyle bu miktar \"58.800 TL\" olarak belirlenmiştir.
2. Hukuk Dairesi 2020/948 E. , 2020/1680 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ :Yoksulluk Nafakasının Kaldırılması
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m/341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "58.800 TL" olarak belirlenmiştir. Somut olayda; mahkemece davalı lehine önceden hükmedilmiş aylık 450 TL yoksulluk nafakasının kaldırılmasına karar verildiğinden bölge adliye mahkemesince verilen karar kesindir. Bu nedenle davalı kadının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple davalı kadının temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesin, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.02.2020 (Per.)