Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İleride gerçekleşecek veya gerçekleşmesi muhtemel olan bir alacağın teminatı olarak tesis edilen, M.K.nun 766 ve 796/1. maddesinde ifadesini bulan azami meblağ ipoteği ile (üst sınır ipoteği), borcun ulaşacağı miktar belirsiz olduğundan taşınmazların ne miktar için teminat teşkil edeceği ipotek akit tablosundaki limitle sınırlanabilir. M.K.790. maddesinde belirtilen ve ipotekle teminat altına alınan ana borç, faiz, icra takip ve giderleri ve taraflarca kararlaştırılan ferilerden oluşan toplam borç miktarı bu limiti aşması mümkün değildir. Bu nedenle de M.K.769/1 ve 766 madde hükümlerini yok saymaya yönelik kayıtlar hukuki sonuç doğurmaz. H.G.K. 1989/11-294 esas, 1989/378 karar ve 24.5.1989 tarihli kararında da bu kural benimsenmiş olup, takip dayanağı ipotek akit tablolarının incelenmesinde ipoteğin limit ipoteği biçiminde kurulduğu görülmüştür. Borçlularca limiti aşar bir biçimde yapılan takibe karşı çıkılmış olmakla mahkemece yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda  şikayetin bu yöne ilişkin bölümünün kabulüne karar vermesi gerekirken yazılı şekilde bu yöne ilişkin şikayetin de reddi doğru değildir. 
SONUÇ :Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 08/07/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.