Nitelikli Zimmet - Zimmet - Zincirleme Suç - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2009/9019 Esas 2010/2085 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi 2009/9019 E., 2010/2085 K.

7. Ceza Dairesi 2009/9019 E., 2010/2085 K.

• NİTELİKLİ ZİMMET
• ZİMMET
• ZİNCİRLEME SUÇ

• 4389 S. BANKALAR KANUNU (MÜLGA) [ Madde 22 ]

"İçtihat Metni"

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;

Katılan vekilinin temyizinin sadece sanık Akın"a yönelik bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede;

1- T.C. Z... Bankası Bozüyük Şubesinde asistan servis görevlisi olan sanık Akın"ın bir kısım hesap sahiplerinin imzalarını taklit etmek veya imzasız

tediye fişi düzenlemek, arkadaşlarının şifrelerini öğrenip bilgisayarlarına girmek suretiyle işlemler yaparak paralar çektiği, bazı emekliler adına vergi iade beyannamesi düzenleyerek tahakkuk eden vergi iadelerini bu kişilerin he-sabından çektiği ve bankalarından emekli maaşı alan müşterilerin hesaplarında kalan küçük tutarlı bakiyeleri müşterilerin yine imzalarını taklit etmek veya imzasız tediye fişi düzenlemek suretiyle çekerek zimmetine geçirdiği ve bu suretle çektiği paraların bir kısmını geri yatırdığı tespitlerinin yapılması üzerine banka müfettişi tarafından düzenlenen soruşturma raporlarına dayanılarak sanık hakkında dava açıldığına göre;

a- Banka memuru olmadığını savunan ve koruma ve güvenlik görevlisi olarak bankada işe başlayıp daha sonra asistan servis görevlisi olduğu anlaşılan sanığın, zimmet eylemleri sırasında bankadaki görevinin ne olduğunun anılan kurumdan sorularak duraksamaya yer vermeyecek biçimde tespit edilip, tüm eylemleri bakımından anılan tarihlerde zimmet suçunun faili olup olamayacağı belirlenip, sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,

b- Sanığın kabul etmediği banka hesap sahipleri Hüseyin, Ümmügülsüm ve Adile"nin hesaplarından çekilen paraların sanık tarafından mal edinildigine dair kesin ve inandırıcı delillerin nelerden ibaret olduğunun karar yerinde tartışılarak gösterilmemesi,

c- Dosyanın, üniversitelerde bankacılık konusunda uzmanlaşmış bir öğretim görevlisi, bir ceza hukukçusu ile bankacılık konusunda fiilen görev yaparak uzmanlaşmış bir kişiden oluşturulacak bilirkişi heyetine verilerek, zimmete konu her bir işlemin banka içi kayıtlarla ve normal denetimle ortaya çıkarılabilecek nitelikte olup olmadığı, banka dışı araştırmayı gerektirip gerektirmediği belirlenip, sanığın banka müşterilerine karşı her bir eyleminin tespit edilecek niteliğine göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan 4389 sayılı Bankalar Kanunu"nun 22/3. maddesi uyarınca para cezası uygulanması bakımından basit ve nitelikli zimmet olarak mal edinilen miktarlar ayrı ayrı saptanıp hasıl olacak sonuca nazaran sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi raporlarına dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,

Kabule göre de;

2-

Sanığın zimmet suçunu bir suç işleme kararının icrası kapsamında zincirleme olarak işlediği gözetilerek Türk Ceza Kanunu"nun 80. maddesi uyarınca uygulama yapılmaması suretiyle eksik ceza tayini,

3-

Banka zararının tespit edilmesinde, sanığın zimmetine geçirdiği yabancı paraların mal edinme tarihleri itibariyle geçerli olan T.C. Merkez Bankası efektif satış kuru üzerinden Türk Lirasına çevrilmesi yerine, T.C. Z... Bankası alış kuru üzerinden hesaplanan miktarın hükme esas alınması,

4-

Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar uygula-nabileceği düşünülmeden yazılı şekilde hapis cezalarının infazı süresince anılan maddedeki hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi,

5-

Katılan lehine eksik nispi vekalet ücretine hükmedilmesi,

Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz dilekçesinde, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı inceleme sırasında ileri sürdüğü temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 17.02.2010 günü oybirliğiyle karar verildi.