Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5242 Esas 2019/855 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5242
Karar No: 2019/855
Karar Tarihi: 05.03.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5242 Esas 2019/855 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2016/5242 E.  ,  2019/855 K.

    "İçtihat Metni"

    .....
    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, davalı tarafından icra takibi başlatıldığını, ödeme emrinin usulsüz tebliğ edildiğini, bu konuda dava açtıklarını ancak sonuçlanmadığını, davalı tarafından tüm taşınmazlarına haciz konulduğunu, davalı ile gayrimenkullerin denetimi işlemleri için anlaştıklarını, denetim raporlarının davalı tarafından belediyeye verilmemesi nedeniyle oturma ruhsatı alamadıklarını, davalının herhangi bir hizmet vermediği için ücret isteyemeyeceğini ileri sürerek borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, sözleşme gereği tüm sorumluluklarını yerine getirdiğini, davacının vergi borçları ile projeye aykırıklarını gidermeden oturma ruhsatı almasının mümkün olmadığını, hak edişlerinin ödenmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davalının yıl sonu seviye tespit tutanağında imalatın tamamlandığını belirterek imzaladığı ancak ilgili belediyeye sunmadığı, hak edişlerini de sunmadığı, işlerin uzamasına neden olduğu, davalının iş bitirme belgesi vermeyerek davacının ruhsat süresinin dolmasına ve ruhsat yenileme bedeli ödemesine neden olması gerekçesiyle davacının borcundan %20 indirim yapılması gerektiği, yapılan indirim tutarı kadar borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Mahkeme gerekçesinde bilirkişi raporunun hükme esas alındığı görülmekle; bilirkişi raporu incelendiğinde davalı tarafından verilmiş zarar neticesinde davacının borcundan %50 indirim yapılması gerektiği görülmektedir. Mahkemece indirim oranının %20 yazılması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasından dolayı davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 05.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.