Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/27341 Esas 2022/10516 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Davacı ...Ş vekili Av. ... tarafından, davalılar CCS Endüstriyel Ürünler San. ve Tic. A.Ş ve diğerleri aleyhine 16/05/2007 gününde verilen dilekçe ile İİK’nın 277 vd. maddelerine göre tasarrufun iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 29/06/2020 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
KARAR
Hükmüne uyulan Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 30/10/2018 tarihli ve 2016/8489 esas, 2018/9831 karar sayılı ilamıyla; “Davalı banka tarafından borçludan alınan ve dava konusu edilen ipoteğin, davalı ...Ş tarafından verilen kredilerin dayanağı olarak alınmış olup kredi sözleşmeleri ile kullandırma tarihlerinin de dosyaya sunulduğu, kredi sözleşmelerinin 8.3 ve 8.5 maddelerinde belirtilen hükümlerin ipotek verme taahhüdünü kapsar nitelikte olduğu, bunun yanında 2644 sayılı Tapu Kanunu’nun 26/IX. fıkrasında kamu kurum ve kuruluşları (... Yardımlaşma Kurumu dahil), bankalar, esnaf ve sanatkarlar kredi ve kefalet kooperatiflerince açılacak tüm kredilere karşılık teminat gösterilen gayrimenkullerin ipotek işlemlerinin, tarafların istemi halinde resmi senet tanzim edilmeksizin alacaklı ile borçlu ve varsa kefilleri arasında yapılan kredi veya borç sözleşmelerine istinaden, tapu sicil müdürlüklerince tapuya tescil edileceğine ilişkin hükmü karşısında, ipotek tesisinin kredi sözleşmelerine istinaden doğrudan tapuya tescil edilmelerinin de mümkün olduğu, açıklanan bu maddi ve hukuksal olgulara göre davalı bankanın ipotek tesisinin borçlu açısından İİK’nin 279/1 kapsamında iptal edilebilecek bir tasarruf olarak değerlendirilmesi yönündeki mahkemenin gerekçesine katılma imkanı bulunmadığı, mahkemece davanın kabulüne karar verilmesinin doğru olmadığı” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiş, davacı vekilinin karar düzeltme istemi ise Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 18/12/2019 tarihli ve 2019/1180 esas, 2019/12197 karar sayılı ilamı ile reddedilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma gereğince karar verilmiş olmasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 21,40 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 19/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.






80,70 TL 0.H.
59,30 TL P.H.
21,40 TL Kalan