4926 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2007/12503 Esas 2010/168 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2007/12503
Karar No: 2010/168

4926 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2007/12503 Esas 2010/168 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların 4926 sayılı Kanuna muhalefet suçundan yargılandığı davada, bir sanığın beraatine karar verirken diğer sanığın hükümlüğüne ve müsaderesine hükmettiği görülmüştür. Katılan vekili, beraat eden sanık hakkında verilen kararın temyiz ederken, diğer sanık ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması uygulamasının olanaklı hale gelmesi nedeniyle, yerel mahkemenin yasal koşullarını saptaması ve uygulama yapması gerektiğini belirterek temyiz etmiştir. Mahkeme, beraat eden sanığın temyiz itirazını yerinde görmediği için hükmü onamış, diğer sanığın temyiz itirazlarını yerinde bulduğu için ise hükmün bozulmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: 5271 sayılı CMK’nun 5560 sayılı yasa ile değişik 231.maddesinin 5 ve 14.fıkralarında değişiklik yapan 5728 sayılı Yasanın 562.maddesi, 5237 sayılı TCK’nun 7.maddesi.

7. Ceza Dairesi 2007/12503 E. , 2010/168 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 4926 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... `ın beraatine, sanık ...`ın hükümlülüğüne ve müsadereye
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Katılan vekilinin temyiz dilekçesi içeriğine göre beraat eden sanık ... yönünden kurulan hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ...`ın temyiz talebine yönelik inceleme neticesinde;
5271 sayılı CMK’nun 5560 sayılı yasa ile değişik 231.maddesinin 5 ve 14.fıkralarında değişiklik yapan 5728 sayılı Yasanın 562.maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması uygulaması olanaklı hale geldiğinden, 5237 sayılı TCK.nun 7.maddesi gözetilerek, yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 19.01.2010 günü oybirliğiyle karar verildi.