Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2018/6304 Esas 2019/4581 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından borçlu aleyhine işçilik alacağı ilamına dayanılarak başlatılan ilamlı takipte, borçlunun icra emrinde talep edilen faizin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek icra emrinin faiz yönünden kısmen iptalini talep ettiği, mahkemece davanın reddine karar verildiği, karara karşı borçlu vekilinin temyiz isteminde bulunduğu görülmüştür.
Kural olarak, ilamda faize hükmedilmemişse, kesinleşmeden infazı istenemeyecek ilamlar hariç, karar tarihinden itibaren faiz talep edilebilir (HGK"nun 05.04.2000 tarih, 2000/12-739 E. 2000/746 K. İçtihadı Birleştirme kararı, Hukuk Genel Kurulu"nun 24.11.1995 tarih, 1994/2 E. - 1995/2 K. sayılı kararı).
Öte yandan, ilamda faiz ve faizin başlangıcı konusunda hüküm bulunmaması halinde karar tarihinden itibaren yasal faiz istenebilir.
Somut olayda; takibe dayanak yapılan ilamda hükme bağlanan alacaklar yönünden faiz öngörülmemiştir. Hukuk Genel Kurulu kararında ve yerleşik Yargıtay içtihatlarında açıkça benimsendiği üzere ilamda faize hükmedilmemesi halinde karar tarihinden itibaren yasal faiz istenebileceği, bilirkişi raporunda da bu ilkelere uygun olarak hesaplama yapıldığı, raporun hüküm kurmaya elverişli olduğu görülmektedir. Bu durumda mahkemece usul ve yasaya uygun rapor dikkate alınarak hüküm kurulması gerekirken İş Kanunu’nun 34. maddesi düzenlemesi gerekçe gösterilerek işçilik alacaklarına mevduata uygulanan en yüksek faiz oranının uygulanması gerektiğinden bahisle davanın reddine karar verilmişse de belirtilen sebebin ancak temyiz konusu yapılabileceği, icra mahkemesince mahkeme kararının yorumlanamayacağı, değiştirilemeyeceği ve genişletilemeyeceği ilamın kurulan hükme göre infaz edilebileceği anlaşılmakla yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmeyip kararın bozulması cihetine gidilmiştir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nin 366. ve HUMK’nin 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.