13. Ceza Dairesi Esas No: 2011/32359 Karar No: 2013/2744 Karar Tarihi: 13.02.2013
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/32359 Esas 2013/2744 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, müştekiye ait aracın kilitli bagaj kapısını, kilide zarar vermeden bıçak takımındaki törpü ucu ile açarak hırsızlığa teşebbüs ettiği gerekçesiyle mahkum edilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (“TCK”) 142/2-d maddesi uyarınca suç işlediği hükmedilen sanığın, 142/1-b maddesinden hüküm kurulması ve adli sicil kaydına göre tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında TCK’nun 58/6-7. maddesi ile uygulama yapılmaması nedeniyle bozma nedeni olmamıştır. Ancak, koşullu salıverme tarihine kadar kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun gözetilmemesi sebebiyle dosya bozulmuştur. Karar doğrultusunda, hüküm fıkrasından “TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “TCK'nun 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılması” hükmedilmiştir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/32359 E. , 2013/2744 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanığın, müştekiye ait aracın kilitli bagaj kapısını, kilide zarar vermeden bıçak takımındaki törpü ucu ile açarak hırsızlığa teşebbüs ettiğinin anlaşılması karşısında; eyleminin aynı TCK"nın 142/2-d maddesinde öngörülen suçu oluşturduğu halde aynı yasanın 142/1-b maddesinden hüküm kurulması ve adli sicil kaydına göre tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında TCK"nun 58/6-7. maddesi ile uygulama yapılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘TCK"nun 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.