Müessir fiil suçundan sanık ...’ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 456/4(iki kez), maddesi gereğince 346.783.000 (iki kez) Türk Lirası para cezası ile cezalandırılmasına, 647 sayılı Kanun’un 6. maddesi gereğince cezasının ertelenmesine dair kapatılan Demirözü Sulh Ceza Mahkemesinin 18/05/2004 tarihli ve 2003/95 Esas, 2004/18 sayılı Kararını müteakip, deneme süresi içerisinde yeniden suç işlediğinden sanığın 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 456/4 (iki kez) maddesi gereğince 346.78,00 (iki kez) Türk Lirası para cezası ile cezalandırılmasına, 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun’un 5/6. maddesi uyarınca ödenmeyen para cezasına 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 51. maddesinde belirtilen gecikme zammı oranının yarısı oranında gecikme zammı uygulanmasına dair Bayburt Sulh Ceza Mahkemesinin 05/09/2013 tarihli ve 2013/153 Esas, 2013/284 sayılı Kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 27.02.2014 tarih ve 2013/4075 - 15071 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 10.03.2014 tarih ve 2014/87528 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; suçun 03/09/2003 tarihinde işlenmiş olması karşısında, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddesi 3. fıkrasında yer alan “lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenlemeye ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun “zaman bakımından uygulama” başlıklı 7. maddesine nazaran, 5560 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun’un 1. maddesi ile değişik 5237 sayılı Kanun"un 61. maddesine 06/12/2006 tarihinde eklenen 9. fıkrasının maddeye eklenmeden önceki haliyle yapılacak uygulamada, sanığın üzerine atılı bulunan kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun"un 86/2 ve 52/1 maddeleri gereğince 5 gün karşılığı adli para cezasına hükmedilmesi gerektiği cihetle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun sanık lehine olduğunun gözetilmeden yazılı şekilde aleyhe olan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu uyarınca hüküm kurulmasında; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemenin denetime olanak sağlayacak şekilde eski ve yeni yasa karşılaştırması yaptığı, 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince takdiren 210 gün adli para cezası takdir ettiği ve 765 sayılı TCK"nin daha lehe olduğunu gerekçeleriyle belirttiği nedenle,
mahkemenin kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görülmeyerek kanun yararına bozma talebinin REDDİNE; 16.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.