MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/06/2013
NUMARASI : 2010/1447-2013/1023

Davacılar tarafından, davalılar aleyhine 09.03.2007 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine bozmaya uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 06.06.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan M.. Ş.. vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kâğıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_K A R A R_
Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacılar, 321, 322 ve 334 parsel sayılı taşınmazlarına ulaşmak için kadimden beri kullandıkları yolun, kadastro çalışması sırasında 323 parsel sayılı taşınmaza katıldığını ileri sürerek, davalıya ait tapu kaydının iptali ile yol olarak terkinine karar verilmesini veya davalı taşınmazından geçit hakkı kurulmasını istemişlerdir.
Davalı, davacılara ait taşınmazların yola cephesi bulunduğunu ve zemindeki yolu kendi ihtiyacı için açtığını, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 334 parsel sayılı taşınmaz yararına 323 parsel aleyhine geçit hakkı kurulmasına karar verilmiş, hükmün davalı M.. Ş.. tarafından temyizi üzerine, Dairemizce “geçit hakkıyla, genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yola kesintisiz bağlantısının sağlanması gerektiği” gerekçesi ile karar bozulmuştur.
Bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucu, mahkemece 321, 322 ve 334 parsel sayılı taşınmazlar lehine, 323, 481, 484, 487 parsel sayılı taşınmazlar aleyhine fen bilirkişisi Ahmet Rahmi Kayıran tarafından düzenlenen 03/06/2013 tarihli raporda gösterilen kısımdan 3 metre genişliğinde geçit hakkı tesisine karar verilmiştir.
Hükmü, aleyhine geçit hakkı kurulan 323 parsel maliki M.. Ş.. temyiz etmiştir.
Bu tür davalar ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi nedeniyle zorunlu olarak açılmaktadır. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır.
Somut olayda; bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş olmasına rağmen gereği yerine getirilmemiştir. Mahkemece 03.06.2013 tarihli fen bilirkişisinin raporuna atıf yapılarak davacıya ait 334 parsel yararına davalılardan M.. Ş.."ye ait 323 parselin kuzeyinde kırmızı ile gösterilen yerden paftada çıkmaz yola bağlantı kurulduğu, çıkmaz yolun bitiminden sonra da diğer davalılara ait 481, 484 ve 487 parsellerden batıdaki yola bağlantı kurulduğu anlaşılmaktadır. Ne var ki 321 ve 322 parseller yararına da yukarıda belirtilen güzergahtan geçit hakkı tesis edilmiş ise de 321 ve 322 parsellerin bilirkişi raporuna ekli krokiye göre doğudan yola cepheli oldukları görülmektedir. Anılan parsellerin doğusundaki yolun genel yola bağlantısının olup olmadığı krokiden ve paftadan anlaşılamamaktadır. 321 ve 322 parsellerin doğusundan genel yola bağlantısı bulunduğunun anlaşılması halinde bu parseller yönünden davanın reddi; eğer 321 ve 322 parsellerin doğusundaki yolun genel yola bağlantısı yok ise hükümde geçit hakkı tesis edilen güzergaha kesintisizlik ilkesine uygun olarak bağlanmak suretiyle geçit hakkı kurulmalıdır.
Ayrıca, 321 ve 322 parsellerin doğusundaki yolun genel yola bağlantısının olması durumda davanın bu parseller yönünden reddine karar verilmesi halinde, lehine geçit hakkı kurulması istenen 334 parselin güneyinden 323 parselin kuzeybatı sınırından, krokide yeşil ile gösterilen kadastral yola bağlantı kurulabilmesi mümkün iken 323 parselin kuzeyini boydan boya kapsayacak şekilde geçit tesisi de uygun değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı M.. Ş.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 20.05.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.