Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/9940 Esas 2020/2267 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/9940
Karar No: 2020/2267

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/9940 Esas 2020/2267 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Mağra mezrasındaki tek su kaynağına müdahale edilip oradan su alınarak yapımı devam eden bir karakola su sağlandığını belirterek yapılan müdahalenin durdurulmasını ve mera niteliğindeki yerlere el atılmamasını talep etmiştir. Mahkeme, yapılan yargılama sonucunda, davacının dava konusu yerlere el atılmasının önlenmesine karar vermiştir. Ancak, Daire tarafından yapılan incelemede çekişmeli taşınmaz bölümlerinin mera değil orman olduğu saptanmıştır. Bu nedenle, davacının dava açma yetkisi bulunmadığına karar verildi ve davacının dava talebi reddedildi.
Kanun maddeleri: Orman Kanunu (6831 sayılı Kanun, mülga) ve 3621 sayılı Kadastro Kanunu.

(Kapatılan)20. Hukuk Dairesi 2017/9940 E. , 2020/2267 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı temsilcisi 24.11.2008 havale tarihli dava dilekçesi ile ... ilçesi sınırları içerisinde yer alan ... Karakolunun yapımı için mera ve orman vasfı ile tapuda kayıtlı araziye müdahalede bulunulduğunu, ... köyüne bağlı eski mezra olan Mağra mezrasının mağara mevkiindeki tek su kaynağına ... Karakolunca elatılmak istenildiğini belirterek davalının yapmış olduğu müdahalenin men"ine karar verilmesini talep ve dava etmiş, 26.05.2010 havale tarihli ıslah dilekçesiyle ise, dava konusu yerin kadim mera olduğu belirtilerek meraya tecavüzün men"ine, karakol binası ve eklentileri ile tel örgülerin kal"ine, karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonunda, davacının davasının kabulüne, hükme esas alınan fen bilirkişi raporunda (A) ve (B) harfiyle gösterilen meraya tecavüzün men"ine karar verilmiş; hükmün temyizi üzerine Dairemizin 2015/10726 E.- 2015/13136 K. sayılı kararıyla “Somut olayda, davacı köy tüzel kişiliği, davalı ... Bakanlığına husumet yönelterek dava konusu taşınmazın mera niteliğindeki yerlerden olduğu iddiasıyla köy merasına elatmanın önlenmesi talep ve dava etmiştir. Ne var ki, mahkemece mahallinde icra edilen keşif sırasında, uzman orman bilirkişisi tarafından eski tarihli memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmaz bölümlerinin mera olmadığı, orman sayılan yerlerden olduğu saptanmıştır. Orman vasfındaki taşınmazlar yönünden dava açma hakkı Hazine ile Orman Yönetimine ait bulunmaktadır. Çekişmeli taşınmaz bölümlerinin mera olmadığı saptandığına ve davacının, orman iddiasıyla dava açma yetkisi de bulunmadığına göre davanın reddine karar verilmesi gerekirken, dosya kapsamına aykırı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.“ gereğine değinilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davacının davasının husumet yokluğundan reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, köy merasına elatmanın önlenmesine ilişkindir.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak hüküm
kurulmuş olduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve kanuna
uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 30/06/2020 günü oy birliği ile karar verildi.