Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/27520 Esas 2014/15917 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/27520
Karar No: 2014/15917
Karar Tarihi: 16.04.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/27520 Esas 2014/15917 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bolu 1. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Yargıtay 3. Ceza Dairesi tarafından incelenen bir kararda, suça sürüklenen çocuklar hakkında 5271 sayılı CMK'nin 185. maddesine aykırı olarak yargılamanın açık yapılmasının yapılamayacağı belirtilmiştir. Ancak, mahkeme tarafından verilen hapis cezasının belirlenen yasa maddelerine göre fazla tayin edildiği ve sosyal rehabilitasyon tedbiri olarak belirlenen \"sosyal etkinliklerden yasaklanma\" cezasının \"bir etkinlik yapma\" tedbirine dönüştürülemediği vurgulanmıştır. Bu nedenle, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 31/3 ve 50/1-d maddeleri ile 5271 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirleri İnfaz Kanunu'nun 185. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2013/27520 E. , 2014/15917 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 3 - 2012/126324
MAHKEMESİ : Bolu 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/01/2012
NUMARASI : 2011/938 (E) ve 2012/56 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihinde ve yargılama aşamasında 18 yaşından küçük olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuklar hakkında, 5271 sayılı CMK"nin 185. maddesine aykırı olarak yargılamanın açık yapılması telafisi mümkün bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Suça sürüklenen çocuklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2,31/3 maddeleri uyarınca tayin edilen 2 ay 20 gün hapis cezasından aynı yasanın 62. maddesi uyarıca 1/6 oranında yapılan indirim sırasında “2 ay 6 gün hapis cezası” yerine yazılı şekilde “2 ay 7 gün hapis cezası”na hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini,
2)Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 29/04/2008 tarih 2008/7-80-93 E.K. sayılı kararında da vurgulandığı üzere, 5237 sayılı Yasanın 50. maddesinin 1. fıkrasında kısa süreli hapis cezası yerine uygulanabilecek seçenek yaptırımların düzenlendiği, sözkonusu fıkra incelendiğinde; (d) bendindeki düzenlemenin, "...belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma..."yı öngördüğü, bahsedilen tedbirlerden her ikisi de, “bir şeyi yapmaktan yasaklanma” biçiminde olduğu, aksine, (d) bendi uyarınca “bir şeyi yapma” tedbirine karar verilmesinin olanaklı olmadığı, kanunda geçen "etkinlik" kavramının, "...insanın, çevresiyle arasındaki ilişkileri düzenleyen her türlü eylem-çalışma, iş yapma, işlerlik ve devinimi" ifade ettiği, bu nedenle sosyal rehabilitasyona tabi tutulmanın bir etkinliği yapmaktan yasaklanma olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden, suça sürüklenen çocuklar hakkında belirlenen kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı TCK"nin 50/1-d. maddesi gereğince" 2 ay süre ile sosyal rehabilitasyona tabi tutulma" seçenek yaptırımına çevrilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 16.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.