Danıştay 4. Daire 2016/16182 Esas 2021/564 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/16182
Karar No : 2021/564

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı (... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının 2013 yılında gayrimenkul satışından elde ettiği değer artış kazancını kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle takdir komisyonu kararına istinaden takdir edilen matrah üzerinden re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının vergiye tabi bir kazanç elde edip etmediği, varsa ne kadar olduğu yönünde somut bir tespit yapılmadan genel ifadelerle takdir edilen matrah esas alınarak salınan dava konusu vergi ve cezanın adil olmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddiası halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olduğu; 30. maddesinde, re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanunî ölçülere dayanılarak tespitine imkân bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması olduğu; 134. maddesinde de, vergi incelenmesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu hükme bağlanmıştır.
Diğer yandan, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 80/6. maddesinde "İktisap şekli ne olursa olsun (ivazsız olarak iktisap edilenler hariç) 70 inci maddenin birinci fıkrasının (1), (2), (4) ve (7) numaralı bentlerinde yazılı mal (gerçek usulde vergiye tâbi çiftçilerin ziraî istihsalde kullandıkları gayrimenkuller dahil) ve hakların, iktisap tarihinden başlayarak beş yıl içinde elden çıkarılmasından doğan kazançlar" değer artış kazançları arasında sayılmıştır.
Bakılmakta olan davada, davacının, 07/05/2015 tarihli Gelir İdaresi Başkanlığı İntranet Gayrimenkul Satışları Sorgulamasına göre 27/10/2009 tarihinde 31.000.00 TL'ye satın aldığı gayrimenkulü 17/05/2013 tarihinde 135.000.00 TL'ye sattığı sabittir. Takdir komisyonu kararından, matrahın, haricen yapılan inceleme ve araştırmalar sonucunda, alış tarihi, alış bedeli ve ÜFE; satış tarihi, satış bedeli ve ÜFE ile istisna tutarı hesaba katılarak 85.536,64 TL değer artış kazancı hesaplanarak matrahın takdir edildiği görülmektedir.
Davacı her ne kadar alıcı şahsın kredi miktarının fazla kullanılması amacıyla satış tutarının yüksek göründüğünü iddia etmekte ise de bu durumu ispatlayıcı bir bilgi ve belgenin dosyaya sunulamadığı, ispat külfetinin davacıda olması karşısında durumu ispat edemediğinden takdir edilen matrah üzerinden re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergisinde hukuka aykırılık bulunmamaktadır. Aksi gerekçe ile verilen kararda isabet görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 28/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.