MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların 2006 yılında evlendiklerini; iki yıldır davalının müvekkiline fiziksel şiddet uyguladığını, en son 08.05.2012 günü darp etmesi üzerine müvekkilinin çocuklarını alıp baba evine döndüğünü iddia ederek; müvekkili için aylık 300,00 TL; çocuklar için 200,00 şer TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının kendi isteği ile müşterek konutu terk ettiğini; "eve dön" çağrılarına da olumsuz yanıt verdiğini; davacının kendi ailesi ile aynı köyde yaşamak istediği için davalıyı zorladığını, ikna edemeyince de evi terk ettiğini belirterek; öncelikle davanın reddine karar verilmesini, mahkeme aksi kanaatte olur ise düşük oranda nafakaya hükmedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; soruşturma dosyasındaki raporda davacı üzerinde fiziksel şiddeti gösterir cebir izine rastlanmadığı; davacı tanıklarının görgüye dayalı beyan vermedikleri belirtilerek davacının ayrı yaşamda haklı olduğunu ispatlayamadığı gerekçesi ile davacı için talep edilen tedbir nafakası talebinin reddine; müşterek çocuklar için ayrı ayrı 100,00 er TL nafakanın davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ayrı yaşamda haklılık nedenine dayalı olarak açılmış tedbir nafakası istemine ilişkindir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Dosya içeriğindeki bilgi ve belgelerden; davacının ev hanımı olduğu, herhangi bir gelirinin bulunmadığı; 5 ve 2 yaşındaki iki çocuğu ile birlikte babasının evinde kaldığı; davalının ise tek başına yaşadığı, tekstil fabrikasında çalıştığı, bu işten aylık 700,00 TL kazanç elde ettiği anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca; tarafların sosyal ve ekonomik durumları, müşterek çocukların yaşı ve ihtiyaçları, nafakanın niteliği nazara alındığında; 2007 doğumlu .... ve 2010 doğumlu .... için takdir edilen aylık 100,00 er TL nafakanın az olduğu kanaati ile takdir edilen nafaka miktarı TMK’nın 4. maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamış; müşterek çocuklar yararına hakkaniyete uygun daha yüksek bir miktara hükmolunması için hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.