MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen ziynet alacağı davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı dava dilekçesinde; davalı ile 1997 yılında evlendiğini, davalı eşinin ve ailesinin kendisine şiddet uyguladığını bu sebeple 11.02.2010 günü baba evine döndüğünü, aile büyüklerinin araya girmesi ve ailesinin zorlamasıyla davalı ile yeniden bir araya geldiğini ancak tekrar şiddet uygulanması üzerine davalıdan ayrıldığını belirterek; davalı ile boşanmalarına, aylık 500,00 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline, davalıda kalan 6 adet bilezik, 12 adet yarımlık, 1 adet gramese, 4 adet yüzük ve küpenin aynen iadesine, aynen iade mümkün olmadığı takdirde bedeli olan 15.000,00 TL"nin davalıdan tahsiline, 50,000,00 TL katılım alacağı ile 50.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, çocuklarının velayetinin kendisine verilmesine karar verilmesini talep etmiş, dosya davalı kocanın açmış olduğu boşanma dosyası ile 25.10.2010 günü birleştirilmiş, 27.01.2012 günü davacının ziynet eşyalarına dair talebi tefrik edilmiş, yeni esasa kaydedilmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü cihetine gidilerek; 1 adet gramse (bedeli 857,50 TL), 4 adet düz bilezik (2.561,00 TL), 1 adet küpe (122,50 TL), 1 adet yüzük (114,44 TL ) ve 7 adet teklik altının (2.401,00 TL) aynen iadesine, olmadığı takdirde bedeli olan 6.056,44 TL"nin 17.02.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin aşağıdaki temyiz itirazları dışındaki sair temyiz itirazları yerinde bulunmayarak reddedilmiştir.
1-Yargılama giderleri, kural olarak, davada haksız çıkan tarafa yükletilir. (HMK m. 326,1) Davada her iki taraf da kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama harç ve giderlerini, haklı çıkma nispetine (oranına) göre taraflar arasında paylaştırır. (HMK m. 326/2)

Somut olayda mahkemece; bu ilke gözardı edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olmasına rağmen, tefrikten sonra yapılan 537,00 TL yargılama giderinin tamamının davalıdan tahsiline karar verilmiş, bu husus usul ve yasaya aykırı görülerek, bozmayı gerektirmiştir.
2-Davada haklı çıkan taraf, davayı vekil vasıtasıyla takip etmiş ise, lehine diğer yargılama giderlerinden başka bir de vekalet ücreti hükmedilir. (HMK m.323/1-ğ) Davanın kısmen kabulü halinde, kabul edilen miktar için davacı, reddedilen miktar için de davalı yararına vekalet ücreti takdir edilir.
Somut olayda davalı, kendisini yargılama süresince bir vekille temsil ettirmiştir. Buna göre mahkemece, davada kendisini vekil ile temsil ettiren davalı lehine, reddedilen miktar üzerinden tarife uyarınca hesaplanacak vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının, dava dilekçesinin talep sonucu bölümünde faiz talebini açıkça belirtmesi gerekir.
Somut olayda davacı dava dilekçesinde; boşanma, tedbir nafakası, katılım alacağı, manevi tazminat, velayet ve ziynetlerinin iadesi ile iade mümkün olmazsa ziynetlerin bedelini talep etmiş, ziynetlerin bedeli için açıkça faiz talep etmemiştir. Mahkemece davacıya ziynetlere ilişkin taleplerini somutlaştırması için yazılı beyanda bulunmak üzere süre verilmiş, davacı vekili 28.03.2011 tarihli beyan dilekçesi ile ziynetlere ilişkin taleplerini açıklamış ve ziynetlerinin aynen teslimini, aynen teslimi mümkün bulunmadığı takdirde de bedellerinin yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Dava dilekçesinde davacının faiz talebi bulunmadığına, bu hususta davalı tarafından verilmiş açık muvafakat ve davacı tarafından verilmiş ıslah dilekçesi de olmadığına göre gerekçeli kararda dava tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmiş olması, usul ve yasaya aykırı görülmüş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.