Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazların Hazine adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davalı vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R – Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazların Hazine adına tescili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir. Taşınmazların tarım arazisi niteliğinde kabulü ile olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net geliri üzerinden bilimsel yolla değerinin tesbit edilmesinde; üzerindeki ağaçlara ise yaş, cins ve verim durumlarına göre değer biçilmesi yöntem itibarıyla doğrudur. Ancak; 1)Hükme esas alınan bilirkişi raporunda münavebe ürünü olarak kabul edilen buğday ve mısırın, taşınmazların bir dekarından elde edilebilecek brüt gelirinden indirilmesi gereken üretim masraflarının, Türkiye ortalaması dikkate alındığında, brüt gelirin 1/3"ü oranında olması gerektiği gözetilmeden, daha fazla miktarda üretim masrafı yapıldığının kabulü ile az bedel tespiti, 2)Dava konusu taşınmazların konumu ve bilirkişi raporunda yazılı özellikleri gözönünde bulundurulduğunda, gelir metoduna göre belirlenen bedele, 1080 ve 1082 parsel sayılı taşınmazlar yönünden % 30 oranında objektif değer artırıcı unsur ilavesi suretiyle değeri tespit edilmesi gerektiği halde, bu oranın % 20 kabul edilmesi,1173 parsel yönünden de % 10 yerine,% 5 oranında kabulü ile aza hükmedilmesi, 3)Kıymet takdir raporunda ve acele elkoyma dosyalarında ağaç bedelleri hesaplandığı halde, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ağaç bedellerinin hesaplanmamış olması, Doğru görülmemiştir. Davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 22.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.