Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/30244 Esas 2013/2643 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/30244
Karar No: 2013/2643

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/30244 Esas 2013/2643 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verdi. Temyiz üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun belirttiği gibi birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını bozma suçu iddianamede belirtilmemiş olsa da, iddianame içeriğinde anlatıldığı için sanıklar hakkında karar verilmesi mümkün görüldü. Ancak, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin yanlış yazılması, sanıkların eylemlerinin geceleyin gerçekleşip gerçekleşmediğinin araştırılmadan karar verilmesi, ve ceza infazı tamamlanıncaya kadar sadece sanıkların alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksun bırakılmalarının gözetilmemesi nedenleriyle karar bozuldu. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi, 53/1. maddesi'nin \"c\" bendi, 53/1. maddesi'nin 2. ve 3. fıkraları.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi         2011/30244 E.  ,  2013/2643 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09.10.2012 gün ve 2012/1-405 Esas 2012/1802 Karar Sayılı ilamında da belirtildiği üzere iddianamede sevk maddesi olarak birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını bozma suçu belirtilmemiş ise de iddianame içeriğinde anlatılmış olması karşısında ek savunma hakkı verilerek sanıklar hakkında birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan zamanaşımı içerisinde karar verilmesi mümkün görülmüş, tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Gerekçeli karar başlığında 23.01.2006 olan suç tarihinin 27.01.2006 olarak yazılması,
    2-Sanık ..."ın atılı suçlamayı kabul etmemesi,sanık ..."un tevil yollu ikrarda bulunduğunun anlaşılması karşısında,sanık ..."e suç saatinin sorulup eylemlerini geceleyin gerçekleştirip gerçekleştirmedikleri araştırılmadan ve eylemin geceleyin işlendiğine ilişkin kanıtların neler olduğu, karar yerinde açıklanıp gösterilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
    3-Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanıkların 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... müdafiilerinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan,hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 12.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.