Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/12639 Esas 2014/2944 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12639
Karar No: 2014/2944
Karar Tarihi: 07.02.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/12639 Esas 2014/2944 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2013/12639 E.  ,  2014/2944 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 22/3, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı"nın 25.06.2012 tarihli raporunda, katılanda meydana gelen yaralanmanın organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi niteliğinde olup olmadığı ve yüzde sabit iz meydana gelip gelmediğinin tespiti için olay tarihinden 1 yıl sonra muayene edilmesi gerektiği belirtilmiş olmasına rağmen, bu husus yerine getirilerek kati rapor alınmamış olması aleyhe temyiz bulunmadığından, 5237 sayılı TCK"nın 61/2. maddesi gereğince bilinçli taksir hükümlerinin belirlenen temel cezadan sonra uygulanması yerine suçun nitelikli haline göre yapılan artırımdan sonra uygulanması sonuç cezayı değiştirmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine, maddi durumunun elverişli olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. fıkrasından “suç saiki ve sebepleri"" ibaresinin çıkartılarak diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.