Danıştay 4. Daire 2016/13544 Esas 2021/557 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/13544
Karar No : 2021/557

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı (... Kurumlar Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ..
.
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Petrol Ürünleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle, vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen 2009/12 dönemi vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; uyuşmazlık konusu dönemde davacının fatura aldığı Güneşli Vergi Dairesi mükellefi Tas. Hal. ... Prod. Hiz. Sinema ve Foto Mak. Bilg. Kırt. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen ... gün ve ... sayılı Vergi Tekniği Raporunda, mükellefin bir kısım vergisel yükümlülüklerini yerine getirmediği görülmüş ise de, davacıya fatura düzenlediği dönemde faaliyette olmadığına ilişkin bir tespitin bulunmadığı, işçi çalıştırdığı, vergi borçlarını ödemek için başvuruda bulunduğu ve kısmen ödediği gibi hususlar göz önüne alındığında, anılan mükellefin mükellefiyetle ilgili ödevlerini yerine getirmediği yönündeki tespitler anılan faturalar karşılığında gerçek bir mal alımının olmadığını, faturanın belli bir bedel karşılığında mahiyeti itibariyle gerçek dışı olarak düzenlendiğini ispatlamaya yeterli olmadığı, bu durumda sözkonusu firmanın sahte fatura düzenlediği hususu somut ve hukuken kabul edilebilir yeterli deliller ile ortaya konulamadığından, davacının bu firmadan yapılan alışlarının reddi suretiyle yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde yasal ve hukuki isabet görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Mükellef kurumun aldığı ve kayıtlarına geçirdiği faturaların yasal mevzuat ve KDV Genel Tebliğinin II-1.2. bölümündeki açıklamalar dikkate alınarak ve vergi tekniği raporu göz önünde bulundurulmak sureti ile sahte belge olarak değerlendirildiği, geçerli olmayan bu belgeler üzerindeki katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesinin mümkün olmadığı, mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış, 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisinin indirilebileceği hükme bağlanmıştır.
Katma değer vergisi, bünyesinde yer alan indirim müessesesiyle yansıtılabilir bir vergidir. Katma değer vergisi sisteminde mükellef ve sorumlu; üretim ve dağıtım kademeleri içinde, verginin tahsiline, indirimlerin yapılmasına, beyan edilip ödenmesine aracılık eder. Bu bakımdan indirim, mükellefiyete bağlı bir görev olduğu kadar aynı zamanda bir haktır. Katma değer vergisinde genel prensip, vergiye tabi teslimler üzerinden hesaplanan vergiden, alış faturalarında gösterilen verginin indirilmesidir. Katma değer vergisi indirimi hakkından yararlanabilmek için Kanun bazı şartların varlığını öngörmüştür. Bu şartların bir kısmı esasa, bir kısmı ise şekle ilişkindir. Katma değer vergisi, vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi halinde, zincirleme olarak kendi içinde otokontrol sistemi taşımaktadır.
Kayıt ve belge nizamına uyulması ve faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanması halinde, mal teslimi veya hizmet ifasına bağlı olarak tahsil edilen katma değer vergisinden, mükelleflerin kendilerine yapılan teslim ve ifaya ilişkin olarak ödedikleri katma değer vergisini indirmeleri mümkün olup, aksi durumda, faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığının tespiti halinde, bu faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimi mümkün bulunmamaktadır.
Buna göre, alış belgelerinde yer alan katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, alış faturası ya da benzeri vesikalarda ayrıca gösterilmesi ve bu vesikaların kanuni defterlere kaydedildiğinin tevsik edilmesinin yanında, söz konusu belgelerin gerçeği yansıtması da gerekmektedir.
Yukarıda aktarılan mevzuat hükümlerine göre, uyuşmazlığın esasını, davacıya anılan faturaları düzenleyen firmanın düzenlediği faturaların, gerçek bir mal ve hizmet satışını içerip içermediği, dolayısıyla sahte olup olmadığı hususlarının tespiti oluşturmakta olup, uyuşmazlığın çözümü için söz konusu belgelerin hukuki mahiyetinin anlaşılabilmesi bakımından, bu belgeleri tanzim eden mükellef hakkında yapılan incelemeler sonucunda tespit edilen hususların irdelenmesi gerekmektedir.
Uyuşmazlık konusu dönemde davacının fatura aldığı Tasfiye Halinde ... Prodüksiyon Hizmetleri Sinema ve Fotograf Makineleri Bilgisayar Kırtasiye Ticaret Limited Şirketi hakkında düzenlenen ... gün ve ... sayılı Vergi Tekniği Raporu'nda; 16/01/2009 tarihinde reklam, danışmanlık, kırtasiye ve bilgisayar alanında faaliyette bulunmak üzere mükellefiyet tesis ettirdiği, 21/01/2009 tarihinde yapılan işe başlama yoklamasında, işyerinin 40 m2, aylık kirasının 250,00.-TL olduğu ve büro maksatlı kullanıldığı, demirbaş olarak iki adet masa, altı adet koltuk, iki adet bilgisayar, iki adet telefon, bir adet dolap bulunduğu, adres değişikliğinde bulunan mükellefin yeni adresinde 25/12/2009 tarihinde yapılan yoklamada 60 m2 olan işyerinin ...'dan aylık net 250,00.-TL'ye kiralandığı, iki çalışanın bulunduğu, işyerinin ofis-büro olarak kullanıldığı, demirbaş olarak iki adet masa, dört adet sandalye, iki adet bilgisayar ve donanımı, iki adet yazıcı, fax ve telefon cihazlarının olduğu, şube veya deposunun bulunmadığı, 31/01/2013 tarihli yoklamada şirketin tanınmaması nedeniyle mükellefiyetinin 31/12/2011 tarihi itibariyle re'sen terkin edildiği, mükellef kurumun 10/06/2010 tarihinde tasfiye aşamasına girdiği, tasfiye adresi olarak bildirilen adreste ödevlinin tanınmadığına dair tutanağın düzenlendiği, mükellef kurum ortaklarının sürekli farklı adresler kullandığı, defter ve belge isteme yazısının şirketin kanuni temsilcisi ...'ün en son bilinen adresinde aynı adreste ikamet eden annesi ...'e tebliğ edilmesine rağmen defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmediği, mükellef kurum ortağı ve tasfiye memuru ...'e defter belge isteme yazısının gönderildiği, aynı adreste ikamet eden annesi ...'ün oğlunun nerede olduğunu bilmediğini ifade ettiği, şirket ortaklarının ödevlerini yerine getirmeyen başka firmalarda da ortaklıklarının bulunduğu, Ba formuyla mal ve hizmet alımı bildirdiği mükelleflerin çok büyük kısmı hakkında sahte fatura düzenlemekten dolayı vergi tekniği raporu bulunduğu ve alımlarının %98,2'sinin sahte fatura kullanan mükelleflerden yapıldığı, 2009 yılı katma değer vergisi matrahının toplam 4.242.089,26.-TL olmasına karşılık 2009 yılında Bs formu ile bildirdiği mal ve hizmet satışlarının 508 belge karşılığı toplam 3.789.494,00.-TL olduğu, 2010 yılı katma değer vergisi matrahının toplam 2.341.701,27.-TL olmasına karşılık, 2010 yılında Bs formu ile bildirdiği mal ve hizmet satışlarının 270 belge karşılığı toplam 2.163.912,00.-TL olduğu, mükellef kurumun mali müşaviri ...'ın verdiği ifadesinde ''şirket için genellikle ortaklardan ziyade başka bir kişi ile muhattap olduğu, bu kişinin kendisini şirket ortaklarının eniştesi ya da kayınbiraderi olarak tanıttığı, şirketin hizmet sektöründe faaliyet gösterdiği, bürolarında kırtasiye ile ilgili olarak bir mal görmediği, noterlere kartuş sattıklarını hatırladığı, 10/06/2010 tarihinde tasfiyeye giren şirketten tasfiye süresince herhangi bir para alamadığı, kendisiyle ...'nin muhattap olduğu, ödemeleri kendisine ...'nin yaptığı, tasfiye sürecine girdikten sonra tüm bağını kestiği ve ortakların kendisine hiçbir zaman ödeme yapmadığını beyan ettiği ve firmanın gerçek bir ticari faaliyetinin bulunmadığı tespitlerine yer verilmiştir.
Yukarıda belirtilen tespitlerin bir bütün halinde değerlendirilmesinden, kanuni temsilcinin kuruluş aşamasında bildirmiş olduğu ilk adreste bir başka kişinin bulunması, yapılan yoklamalarda mükellefin iş yeri büyüklüğüne göre anılan hasılatı gerçekleştirebilecek fiziki kapasiteye sahip olmadığı, şirket ortaklarının ortak olduğu diğer şirketin matrahındaki artışlar görülmesi, vergi dairelerine olan borçların uzun süredir ödenmemesi, ortakların ticaret sicil gazetelerine üç farklı ikamet adresi belirtmeleri, Ba formuyla mal ve hizmet alımı bildirdiği mükelleflerin çok büyük kısmı hakkında sahte fatura düzenlemekten dolayı vergi tekniği raporu bulunduğu ve alımlarının %98,2'sinin sahte fatura kullanan mükelleflerden yapıldığı, mali müşavirin ifadesi doğrultusunda ortaklardan ziyade hiçbir resmi evrakta adı geçmeyen ...'nin söz sahibi olması, mükellefin uyuşmazlık konusu dönemde gerçek bir ticari faaliyetinin bulunmadığı ve davacıya düzenlemiş olduğu faturaların gerçek bir mal ve hizmet karşılığı düzenlenmediği anlaşıldığından, Vergi Mahkemesi kararında hukuki isabet görülmediği sonucuna varılmıştır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 28/01/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyoruz.