MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan zamanaşımı içinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi gereğince, suçun işlemesindeki özellikler, sanıkların daha önceden işledikleri hırsızlık suçlarından mahkumiyetlerinin bulunması, tekerrüre esas alınan ilamlarının hırsızlık suçuna ilişkin olması, sanık ...’ın Bursa 9 Asliye Ceza Mahkemesinin 26.12.2002 tarih, 2001/64-2002/949 sayılı ilamında da ayakkabı hırsızlığının söz konusu olmasının sanıkların kast ve amacının yoğunluğunu gösterdiği gerekçeleri ile temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak takdiri yoluna gidilmesinde yasaya aykırı bir yön bulunmadığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanabilmesi için, öncelikle çalınan şeyin değerinin, aynı Yasanın 3. maddesinde belirtilen işlenen fiilin ağırlığı ile orantılı ceza verme kuralı gereğince, cezadan indirim yapılması ya da ceza verilmemesini gerektirecek kadar az olması; bununla beraber sanığın kişiliği, olayın özelliği, sanığı suça iten etkenler ve suçun işlenmesinin mağdur üzerindeki etkisinin ağırlığı birlikte değerlendirilip sonucuna göre uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken somut olayda; tümü hırsızlık suçundan çok sayıda sabıkalarında ilamlar bulunan sanıkların hırsızlığı kolay para kazanma ve geçinme yöntemi olarak benimsediğinin gözetilmeyerek, sanıkların çaldığı üç adet ayakkabının suç tarihindeki 40 TL olan değeri sanıklar lehine az kabul edildiği gerekçesi ile koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesi gereğince yazılı şekilde cezadan indirim yapılması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de paylarına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “toplam 236,10 TL’sı yargılama giderinin sanıklardan müteselsilen tahsiline” cümlesi çıkartılarak, yerine her iki sanık için ortak yapılan 236,10 TL yargılama giderinden, 118,05 TL’sı yargılama giderinin sanık ... ve 118,05 TL’sı yargılama giderinin sanık ...’tan alınmasına” cümlesi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.