Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/16506 Esas 2015/3532 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkiline sigortalı iş yerinin, davalıların maliki ve kiracısı olduğu daireden sızan sular nedeni ile hasar gördüğünü açıklayıp asıl davada fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 11.490,84 TL"nin, birleştirilen davada 1.569,40 TL"nin tahsiline verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin kusuru olmadığını, dairenin bakımındaki eksiklik nedeni ile sorumluluğun diğer davalı olan malike ait olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Davalı ..., kendisinin sorumluluğu bulunmadığını, kiracının kullanımında olan malzemelerin bakımından kiracı olan diğer davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek davanın reddine verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davacıya sigortalı iş yerinin hasar görmesinde davalı ..."in malik olmaması nedeniyle sorumlu olmadığı, diğer davalı ..."nın da kusuru bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, iş yeri sigorta sözleşmesinden kaynaklanan rücuan tazminat istemine ilişkindir,
1-Davacı vekilinin birleştirilen dava yönünden red edilen maddi tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun(HMK) geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL"ye çıkartılmıştır.
Temyize konu anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup birleştirilen davada talebin reddine verilen 1.569,40 TL tazminat yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz isteminin reddine vermek gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin asıl dava yönünden verilen karara ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 3,40 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 26.2.2015 gününde oybirliğiyle verildi.