Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Diyarbakır 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.10.2017 tarih ve 2017/132 - 2017/52 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.09.2017 tarih, 2017/16.MD-956 Esas ve 2017/370 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen, Dairemizin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 sayılı kararında; "Bylock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bir suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olacağı"nın kabul edildiği gözetilmekle,
ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, ByLock uygulamasını kullandığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde teknik verilerle tespiti halinde, ByLock kullanıcısı olduğuna dair delilin atılı suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olması karşısında, bu minvalde dosyanın tetkikinde, Diyarbakır Kamu Hastaneleri Birliği Genel Sekreterliğinin 22.11.2016 tarihli yazısına istinaden sanığın ByLock programı kullanıp kullanmadığına yönelik Terörle Mücadele Dairesi Başkanlığınca 05.12.2016 tarihinde yapılan sorgulamada 451730 USER-ID ile turuncu ByLock kaydının olduğunun belirtilmiş olmasına karşın, yine dosyada mevcut Diyarbakır 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.08.2017 tarihli yazısına istinaden Diyarbakır Emniyet Müdürlüğünün 18.09.2017 tarihli yazısında sanığın kullandığı hat üzerinde yapılan ByLock sorgulaması neticesinde ByLock kaydının bulunduğu fakat henüz bir USER-ID tespiti yapılmadığı bildirilmiş olmakla söz konusu bu iki ByLock belgesi arasındaki çelişkinin neden kaynaklandığı araştırılarak, ilgili birimlerden yeniden sanığın ByLock kullanıcısı olup olmadığına dair ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme raporu getirtilmeye çalışılıp, tespit ve değerlendirme raporunun temin edilememesi halinde sanığın teknik olarak bu programı kullanıp kullanmadığının tespiti açısından HİS(CGNAT) ve HTS kayıtları üzerinde uzman bilirkişiye inceleme yaptırılarak, ayrıca UYAP veri havuzunda sanık hakkında herhangi bir beyan yahut ifade olup olmadığı araştırılıp, bulunması halinde beyan ve ifadelerin onaylı örneklerinin dosya arasına getirilip duruşmada sanık ve müdafiine okunarak, gerekirse tanık olarak dinlenildikten sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken sanığın ByLock kullanıcısı olduğuna dair yetersiz ve çelişkili ByLock sorgu tutanaklarına dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması;
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 10. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.