Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/2730 Esas 2013/10863 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Tüketici Mahkemesinden verilen 08.10.2012 gün ve 2012/422-306 sayılı hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı, davalı bankaya olan borcunu takip tarihinden önce ödediğini, buna rağmen davalının hakkında icra takibi yaptığını iddia ederek, davalı bankaya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiş; mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2012 tarihinden itibaren 1.690,00TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Her ne kadar, dosyada harca esas değer 1.920,00TL olarak gösterilmişse de, icra dosyasında takibe konulan miktar toplam 800,74TL olduğundan ve mahkemece davacının davalıya toplam 1.213,93TL borcu bulunduğu benimsendiğinden, davacı tarafından temyiz edilen bölümün karar tarihi itibariyle 1.690,00TL"yi geçmediği anlaşılmakla HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 30.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.