Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/26130 Esas 2013/2593 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/26130
Karar No: 2013/2593
Karar Tarihi: 12.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/26130 Esas 2013/2593 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuk ve sanık hakkında karar vermiştir. Suça sürüklenen çocuk tarafından işlenen hırsızlık suçunun kanıtları yeterli görülmüş, ancak hesap hatası sonucu cezanın bir gün fazla verildiği ve yargılama giderlerinin paylaşımında hatalı işlem yapıldığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Sanık hakkında ise, suça diğer çocukla birlikte katıldığı, cezalandırmada yanlış uygulamalar yapıldığı ve yargılama giderlerinin paylaşımında hatalı işlem yapıldığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri, suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 31/3. maddesi, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 37/1. maddesi, 39/2-c maddesi ve 53/1. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesi şeklindedir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi         2011/26130 E.  ,  2013/2593 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    A- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. 
    Ancak; 
    1- 5237 sayılı TCK"nın 31/3. maddesinin uygulanması sırasında hesap hatası sonucu suça sürüklenen çocuğa fazla ceza tayini,
    2- 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de paylarına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK"nın 31/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasından “1 yıl 5 ay 11 gün” ibaresinin çıkarılarak, yerine “1 yıl 5 ay 10 gün” ibaresinin eklenmesi ve sonuç cezanın 1 yıl 5 ay 10 gün hapis cezası olarak belirlenmesi ve hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin suça sürüklenen çocuk ...’a ilişkin bölümünün yerine, “ortak yapılan 328,50 TL yargılama giderinden, suça sürüklenen çocuğun payına düşen 164,25 TL’sı yargılama giderinin suça sürüklenen çocuk ...’dan alınmasına” sözcüklerinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
    B- Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. 
    Ancak; 
    1- Sanığın, diğer suça sürüklenen çocuk ... ile önceden anlaşarak eyleme doğrudan katıldığı gözetilmeden, hakkında 5237 sayılı TCK"nın 37/1. maddesi yerine, aynı Yasanın 39/2-c maddesi ile uygulama yapılması,
    2- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin a, b, d ve e bentlerindeki diğer haklar yönünden ise hak yoksunluğunun infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
    3- 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de paylarına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,  
    Bozmayı gerektirmiş, Üst Cumhuriyet savcısı ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.