Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/29607 Esas 2016/3168 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/29607
Karar No: 2016/3168
Karar Tarihi: 07.04.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/29607 Esas 2016/3168 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müşteki şirkette şoför ve pazarlama elemanı olarak çalışırken toplam 20.055 TL değerindeki parayı zimmetine geçirip şirket hesabına yatırmamak suçundan hüküm giydi. Temyiz itirazları reddedildi ancak TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sanığın kendi altsoyu yönünden velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılacağı belirtilirken, altsoyu haricindekiler yönünden cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği gözetilmeden hüküm verildiği için karar bozuldu. Sonuç olarak, hüküm fıkrasından TCK'nın 53. maddesi uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp yerine \"TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın 'c' bendinde yer alan, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" cümlesinin eklenmesiyle hüküm düzeltilerek onandı. Kararda toplamda TCK'nın 155/2, 62, 52, 53 ve 51. maddeleri yer almaktadır.

15. Ceza Dairesi 2013/29607 E. , 2016/3168 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 52, 53, 51 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın müşteki şirkette şoför ve pazarlama elemanı olarak çalıştığı, müşterilerden makbuz karşılığı tahsil ettiği toplam 20.055 TL parayı zimmetine geçirdiği ve şirket hesabına yatırmadığının iddia edildiği olayda; mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin lehe hükümlerin uygulandığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “ velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkarılıp yerine, "53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın “c” bendinde yer alan, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi, suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.