Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/15004 Esas 2015/3512 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

Davacı vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın müvekkiline çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiğini ileri sürerek, 1.000,00 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın, 20.02.2007 kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili cevap dilekçesinde, zamanaşımı itirazında bulunmuş ve davacının basit tıbbi müdahaleyle iyileşecek ölçüde hafif yaralandığını, talep edilen tazminatın fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre, maddi tazminat davasının kısmen kabulüne, 773 TL maddi ve 3.000,00 TL manevi tazminatın 20.02.2007 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 29,30 TL fazla alınan temyiz peşin harcın temyiz eden davacıya geri verilmesine 26.2.2015 gününde oybirliğiyle verildi.