Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/13044 Esas 2019/597 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Bakanlığı vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 07/01/2014 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanun"a dayalı rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/03/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 2330 sayılı Kanun’a dayalı rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıların murisi ... tarafından yaralanan dava dışı polis memuruna 2330 sayılı Kanun gereğince nakdi tazminat ödendiğini belirterek kurumca ödenen tazminatın davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, alınan kusur raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; nakdi tazminat ödenmesini gerektiren trafik kazasının 21/11/2007 tarihinde gerçekleştiği, davacı idarenin ise 18/06/2013 tarihli Nakdi Tazminat Komisyonu kararı ile karar tarihindeki verilere göre belirlenen nakdi tazminatı, yaralanan dava dışı polis memuruna ödediği anlaşılmaktadır.
Haksız eylem sonucu oluşan zarar olay gününde gerçekleşmiş olduğundan, davalıların sorumlu tutulacağı tazminat miktarı da olay günündeki verilere göre belirlenmelidir. 2330 sayılı Kanun’un 3. maddesinde yaralanan görevliye ödenecek tazminatın karar günündeki en yüksek Devlet memuru aylığı esas alınarak hesaplanacağı belirtilmekte ise de, buna göre hesaplanıp ödenen nakdi tazminatın tamamı davalılara rücu edilemez. Davacı idarenin, davalılardan kaynaklanmayan nedenlerle daha geç nakdi tazminat ödemesi, bu yüzden artan tazminat miktarından davalıların sorumlu olmasını gerektirmez.
Şu durumda mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, davalıların sorumluluğunun olay günündeki verilere ve bu bağlamda olay günündeki katsayılara göre yaptırılacak hesaplama doğrultusunda belirlenmesi gerekirken, bu konuda bilirkişi raporu alınmadan komisyon kararı tarihinde yürürlükte bulunan katsayılara göre hesaplanan miktar üzerinden kabul edilmiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle taraflar yararına BOZULMASINA ve davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.