Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18034 Esas 2020/1901 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18034
Karar No: 2020/1901
Karar Tarihi: 04.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18034 Esas 2020/1901 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kasten yaralama suçundan hüküm alarak mahkum edilmiştir. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına uymayarak denetim süresi içinde kasıtlı suç işlediği gerekçesiyle hakkındaki hüküm açıklanmıştır. Ancak mahkeme kararının gerekçesi eksik olduğu ve Yargıtay denetimine uygun olmadığı gerekçesi ile bozulmuştur. Aynı zamanda, mağdurun yaralanma raporu yeterli olmadığı ve en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğünden rapor alınması gerektiği vurgulanmıştır. Mağdurun açık kimlik bilgilerine gerekçeli karar başlığında yer verilmemesi de 5271 sayılı CMK'nın 232/2-b maddesine aykırı davranış olarak belirtilmiştir. Son olarak, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi ve hak yoksunluğu konusunda 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle zorunlu olduğu belirtilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi, 34, 230, 289. maddeleri, TCK'nin 53. maddesi ve CMUK'un 321. ve 326/son maddelerine vurgu yapılmıştır.

3. Ceza Dairesi 2019/18034 E. , 2020/1901 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Kasten yaralama suçundan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca hakkındaki hükmün açıklanması sırasında; Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (....../Yunanistan, 16.12.1992; ....../Hollanda, 19.04.1994;....../İspanya 09.12.1994; .../İspanya, 09.12.1994) kararları gereğince, Türkiye Cumhuriyeti Anayasa"sının 141/3. maddesinde, 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 289. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için, sonuca etkili tüm argümanların, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Mağdurun yaralanmasına ilişkin alınan Edremit Kazdağı Devlet Hastanesinin 09.07.2008 ve 13.08.2008 tarihli raporlarında ""... kıkırdakta fraktür olduğu, kırığın hayat fonksiyonlarına etkisinin orta derecede olduğunun"" belirtilmesine rağmen, kemik kırığının hayat fonksiyonlarını hangi derecede etkilediğinin gösterilmediğinin anlaşılması karşısında, yaralanmanın niteliği ve derecesi göz önüne alınarak en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğünden rapor alınması gerektiği gözetilmeden, gerekli açıklamayı ve kırığın hayat fonksiyonlarına etkisine göre derecesini içermeyen, yetersiz nitelikteki rapora dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
3)Mağdur ..."ün açık kimlik bilgilerine gerekçeli karar başlığında yer verilmeyerek 5271 sayılı CMK"nin 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
4)Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın dikkate alınmasına, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.