Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17089 Esas 2020/2259 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/17089
Karar No: 2020/2259
Karar Tarihi: 10.03.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17089 Esas 2020/2259 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edildiği belirtilmektedir. Ancak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi gereği, aynı anda ele geçirilmeyen ve değişik zamanlarda düzenlenen belgeler nedeniyle zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma imkanı bulunmadığı vurgulanmaktadır. Bu nedenle cezada artırıma gidilmesi yasaya aykırı kabul edilmiştir. Kararda, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak, sonuç cezanın \"1 yıl 8 ay\" hapis cezasına indirilmesi talimatı verilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği de vurgulanmıştır.

11. Ceza Dairesi 2017/17089 E. , 2020/2259 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir; ancak,
5237 sayılı TCK"nin 43. maddesinde, "değişik zamanlarda" ibaresine yer verilmiş olması nedeniyle, aynı zamanda düzenlenen belgeler nedeniyle zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla; suça konu sahte belgelerin aynı anda ele geçirilmesi, değişik zamanlarda düzenlendiğine dair delil bulunmaması karşısında; 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesinin uygulanma koşulları oluşmadığı halde uygulanması suretiyle cezada artırıma gidilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak, sonuç cezanın "1 yıl 8 ay" hapis cezasına indirilmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/03/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.