Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/28706 Esas 2013/2555 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/28706
Karar No: 2013/2555
Karar Tarihi: 11.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/28706 Esas 2013/2555 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçunu işlediği ve mahkum edildiği kararını vermiştir. Sanığın adli sicil kayıtlarındaki hükümün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen cezası yönünden mahkemesine her zaman ihbarda bulunabileceği belirtilmiştir. Suça konu olan eşyanın niteliği gözönüne alındığında sanığın eyleminin TCK'nın 142/1-e. maddesi kapsamında kaldığı halde aynı yasanın 141. maddesi ile hüküm kurulması aleyhe temyiz olamadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığını belirtmiştir. Ancak, uygulama yapılırken TCK'nın 53. Maddesinin yanlış uygulandığı ve bu nedenle hükümün bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği ve şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilerek TCK'nın 53/2. maddesine aykırı şekilde işlem yapıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 141. Maddesi, TCK'nın 142/1-e.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/28706 E. , 2013/2555 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, adli sicil kayıtlarındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen cezası yönünden mahkemesine her zaman ihbarda bulunabileceği mümkün görülmüştür.
Suça konu eşyanın niteliği gözönüne alındığında sanığın eyleminin TCK"nın 142/1-e. maddesi kapsamında kaldığı halde aynı yasanın 141. maddesi ile hüküm kurulması aleyhe temyiz olamadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nun 53. Maddesinden uygulama yapılırken, 53/1-a-b-d-e maddelerinde belirtilen haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerekirken 53/2. maddesine aykırı şekilde, şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ""TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına"" ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ""53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" tümcesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.