Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/15638 Esas 2015/3481 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalının sevk ve idaresindeki aracın yaya olan davacıya çarparak yaralanmasına neden olduğunu,yaralanma nedeni ile tedavi ve yol masrafı yaptığını, ceza yargılamasında davalının mahkum edildiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 5.000,00 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak; 1.192,50 TL maddi tazminat ile 4.000,00 TL manevi tazminatın 07.03.2008 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.822 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu maddi tazminat miktarı yönünden karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm

../...


- 2 -
2013/15638
2015/3481

kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, davalı vekilinin manevi tazminata yönelik yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının temyize getirilen miktara yönelik hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddi ile verilen hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 265,70 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 26.2.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.