Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/431 Esas 2015/444 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/431
Karar No: 2015/444
Karar Tarihi: 21.04.2015

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/431 Esas 2015/444 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş. İlk olarak, hakaret suçlaması açısından mahkumiyet kararı onanmış. Ancak, tehdit suçu açısından, öncelikle şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiği halde, sanığın mahkumiyetine karar verilmiş. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve yeniden yargılama yapılması kararlaştırılmıştır.
TCK'nın 50/2. maddesi, hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu cezanın artık adli para cezasına çevrilmeyeceğini belirtmektedir.
TCK'nın 106/1-2. maddesi ise, bir kişinin hayatını tehlikeye sokacak veya ona zarar verecek şekilde tehdit etmenin suç olduğunu açıklamaktadır.

18. Ceza Dairesi 2015/431 E. , 2015/444 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1. Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 50/2. maddesi uyarınca suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu cezanın artık adli para cezasına çevrilmeyeceği gözetilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Eleştiri dışında cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2. Sanığa yükletilen tehdit suçuna yönelik temyize gelince başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
08.04.2010 tarihli tutanak, müşteki beyanı ve polis memuru olan tanıkların ifadelerine göre, sanığın müştekiye yönelik “dur senin fotoğrafını bi çekeyim sana göstereyim” şeklindeki ibarenin TCK’nın 106/1-2. cümle kapsamında kalması ve bu haliyle şikâyete tabi olması, müşteki ...’ün 16.06.2010 tarihli celsede şikâyetçi olmadığını beyan etmesi, sanık müdafiinin de öncelikle beraat aksi takdirde düşme kararı verilmesini talep etmesi karşısında, şikayet yokluğu nedeni ile düşme kararı verilmesi gerekirken sanığın tehdit suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21.04.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.