Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/10705 Esas 2013/12220 Karar Sayılı İlamı

Yanlar arasında görülen elatmanın  önlenmesi  ve  ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece  davanın, reddine  ilişkin olarak verilen karar davacı tarafından   yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi,  Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davalıların kullanımının rızaya dayalı olduğu, rızanın geri alındığına dair bir kanıt bulunmadığı ve dava tarihinden sonra da taşınmaza herhangi bir müdahalenin olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden dava konusu 491 ve 493 parsel sayılı taşınmazların müstakilen davacı adına kayıtlı olduğu,  davacının   babasının 07.09.1993 tarihli senetle dava konusu parselin evveli olan 302 parsel sayılı  taşınmazı davalılardan  İbrahim"e sattığı anlaşılmaktadır.
Öncelikle belirtmek gerekir ki, davalı İbrahim"in diğer davalılarla birlikte 1993 yılından beri çekişme konusu yeri kullandığı, davacının bu kullanıma uzun süre ses çıkarmadığı başka bir ifadeyle muvaffakat ettiği açıktır. Bu durumda davalının, kötüniyetli zilyedin malike ödemekle yükümlü olduğu haksız işgal tazminatından(ecrimisilden) sorumlu tutulamayacağı kuşkusuzdur. Bu nedenle ecrrimisil yönünden davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davacının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine,
Davacının el atmanın önlenmesine yönelik temyiz itirazlarına gelince; dava konusu 491 ve 493 parsel sayılı taşınmazları davalıların haklı ve geçerli bir neden olmaksızın kullandıkları, dava açıldıktan sonra müdahaleyi sonlandırdıkları gözetildiğinde, elatmanın önlenmesi davasının konusuz kaldığı  nazara  alınarak karar  verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken  yanılgılı  değerlendirme ile davanın bu istek bakımından da reddine karar verilmiş olması isabetsizdir.
Davacının bu  yöne  değinen  temyiz  itirazı yerindedir. Kabulü ile  hükmün açıklanan nedenden ötürü 6100 sayılı yasanın geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı yasanın 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın  temyiz  edene  geri  verilmesine,  09.09.2013 tarihinde  oybirliğiyle  karar verildi.