Mala zarar verme - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/8847 Esas 2016/3114 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8847
Karar No: 2016/3114
Karar Tarihi: 06.04.2016

Mala zarar verme - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/8847 Esas 2016/3114 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mala zarar verme suçundan mahkum edilmiştir. İkinci derece asliye ceza mahkemesi tarafından verilen karar, yüksek mahkeme tarafından incelenmiştir. Yargılama süreci ve deliller dikkate alındıktan sonra sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 152/1-a maddesinde yapılan değişikliğe göre sanığın cezası yeniden hesaplanarak ceza miktarının üst sınırının altı yıldan dört yıla indirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- TCK 152/1-c: Mala zarar verme suçu
- TCK 43/1: Hatasız kusursuz nedenle işlenen fiillerde sorumluluk
- TCK 62: Ceza miktarının belirlenmesi
- TCK 53/1: Hak yoksunluklarının uygulanması
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 152/1-a maddesi: Ceza miktarının üst sınırının altı yıldan dört yıla indirilmesi.
15. Ceza Dairesi         2015/8847 E.  ,  2016/3114 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Mala zarar verme
    HÜKÜM : TCK"nın 152/1-c, 43/1, 62, 53/1 maddeleri ile mahkumiyet

    Mala zarar verme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık, O Yer ve Üst C.Savcıları tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    I-O Yer C. savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
    O Yer C. savcısının 30.05.2012 tarihli hükmü, yasal süresi geçtikten sonra yaptığı, 04.07.2012 havale tarihli dilekçesi ile vaki temyiz talebinin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    II-Sanık ve Üst C.Savcısının temyiz istemlerinin incelenmesinde;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Hükümden sonra, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 65.maddesiyle 5237 sayılı TCK"nın 152/1-a maddesinde yapılan değişikliğe göre, öngörülecek ceza miktarının üst sınırının altı yıldan dört yıla indirilmesi ve sanık hakkında hüküm kurulurken alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tertip edilmesi karşısında, söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Kabule göre de;
    1-5237 sayılı TCK"nın 61/6.maddesi gereğince cezaların gün, ay ve sene olarak hesap edileceği hükmü gözetilmeden, TCK"nın 152/1-c ve 43.maddelerine göre takdir ve tayin edilen hapis cezasından, aynı Kanunun 62.maddesi ile 1/6 oranında indirim yapılması sonunda 2 yıl bir ay yerine 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmolunması,
    2-53-327 sayılı TCK"nın 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca 1.fıkranın c bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet vesayet ve kayyımlık haklarından şartla tahliye tarihine, diğer hak yoksunluklarının ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, sanık ve Üst C. savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün olarak BOZULMASINA, 06.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.