Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
CMK"nın 251 ve devamı maddeleri gözetildiğinde basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmayacağının hakimin tercihine bırakıldığı ve kararın gerekçe kısmında, bu hususun tartışılarak uygulanmamasına karar verildiği anlaşılmakla bu hususta bozma öneren tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28/05/2020 tarih, 2017/453 Esas, 2020/228 sayılı ilamına ve süreklilik kazanmış uygulamalarına göre, şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi; bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak, bozma kararında tartışılması gerektiği belirtilen hususları tartışmak, bozma sonrasında yapılan araştırmaya, incelemeye, toplanan yeni delillere dayanmak, ilk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak suretiyle verilen karar; özde direnme niteliğinde olmayıp, bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi halinde ise incelemenin Yargıtayın ilgili dairesi tarafından yapılması gerekir.
Bu kapsamda Dairemizin 03/10/2019 tarih 2019/4146 esas 2019/9813 karar sayılı bozma ilamından sonra yerel mahkemece yapılan yargılama sonunda direnme kararı verilmiş ve önceki uygulama aynen benimsenmiş ise de; 29/01/2019 tarih 2018/363 esas 2019/87 karar sayılı hükümde yer almayan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurulmasından dolayı yerel mahkemenin son uygulaması direnme kararı olmayıp, yeni hüküm niteliğinde olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevinin Dairemize ait olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Dosya içeriğine göre; sanık hakkında yeniden suç işlemeyeceği kanaati oluşmaması sebebiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi yerinde ise de “suç tarihinden sonra sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı” gerekçe gösterilerek CMK"nın 231. maddesinin ve TCK’nın 51. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.11.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.