18. Ceza Dairesi Esas No: 2017/8390 Karar No: 2019/2847 Karar Tarihi: 12.02.2019
Yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/8390 Esas 2019/2847 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, suça sürüklenen çocuğun yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak suçların işlenmesinden itibaren geçen zamanaşımı süresi nedeniyle mahkeme hükmün açıklanmasını geri bırakmıştır. Temyiz incelemesi sırasında bu süre de dikkate alınarak suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar geçen süre hesaplanmıştır. Bu hesaplamalar sonucunda, suça sürüklenen çocuğun hükümlerinin BOZULMASINA karar verilmiştir. Ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bir konuda olduğu için yeniden yargılama yapılmayacak ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca davalar düşürülecektir. Kanun maddeleri ise şunlardır: 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 66/2. ve 67/4. maddeleri.
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliğine göre ve dosya görüşüldü: Suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçların gerektirdiği cezaların türü ve üst haddine göre, TCK’nın 66/1-e, 66/2., ve 67/4. maddelerinde belirlenen 7 yıl 12 aylık olağanüstü zamanaşımı süresinin CMK"nın 231/8. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması nedeniyle duran süre de gözetilerek suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği gözetildiğinde, suça sürüklenen çocuk ... ve müdafiinin temyiz istemi bu nedenle yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasa"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 66/2., 67/4. ve CMK"nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 12/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.