Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/683 Esas 2021/5602 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/683
Karar No: 2021/5602
Karar Tarihi: 23.02.2021

Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/683 Esas 2021/5602 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan verilen ceza kararının temyiz edilemez olduğunu belirterek reddetti. Ancak, tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteği reddedilmedi. Mahkeme, sanığın denetim süresi içerisinde açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına neden olan kasıtlı suçun hırsızlık suçu olması ve uzlaştırma kapsamına alınması gerektiğini, anayasa mahkemesinin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi zorunluluğunu belirtti. Bu nedenlerle, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülerek kararın bozulmasına karar verildi ve dosya esas/hüküm mahkemesine gönderildi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi
- TCK'nın 141/1. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı.

4. Ceza Dairesi 2018/683 E. , 2021/5602 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

K A R A R

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Kasten yaralama eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, sanık ..."nun TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2)Tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizine gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a)Denetim süresi içerisinde kasten işlenerek açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına neden olan kasıtlı suçun, TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu olması, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi ve TCK’nın 141/1. maddesine uyan hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alınması karşısında, hırsızlık suçu yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak, anılan hüküm yönünden uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,

b)Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ..."nun temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.