Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/2009 Esas 2016/10201 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2009
Karar No: 2016/10201
Karar Tarihi: 09.05.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/2009 Esas 2016/10201 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacının kıdem tazminatı ve diğer işçilik alacaklarını talep ettiği ancak davalının bunları ödediğini savunduğu bir dava görülmüştür. Mahkeme, davacının taleplerini kısmen kabul etmiştir. Ancak davalı Bakanlık'ın harçtan muaf olduğu halde yargılama giderine katılarak harca mahkûm edilmesi hatalı bulunmuştur. Bu nedenle karar bozulmuş ve düzeltilerek onanmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 392 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/J maddesi: Bu maddeye göre, davalı Bakanlık harçtan muaf tutulmaktadır.
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu: Bu kanun, yargılama sırasında takip edilecek usul ve esasları düzenlemektedir.
7. Hukuk Dairesi         2015/2009 E.  ,  2016/10201 K.

    "İçtihat Metni"




    Mahkemesi :İş Mahkemesi

    Dava Türü : Alacak

    YARGITAY İLAMI

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı Bakanlık vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
    2-Davacı, davalı işyerinde temizlik işçisi olarak çalışırken iş akdini emeklilik nedeniyle haklı nedenle feshettiğinden bahisle kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı, davacının iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığını, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, davacının davasının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Somut olayda, 392 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/J maddesi uyarınca davalı Bakanlığın harçtan muaf olmasına rağmen yargılama giderine katılarak harca mahkûm edilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
    Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
    O halde davalı Bakanlık vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
    SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerde hükmüm fıkrasının “4 ve 5” nolu bendinin silinerek yerine
    "4-Davalı Kurum harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından peşin yatırılan toplam 438,35 TL harcın istek halinde davacıya iadesine,
    “5-Davacının bu dosya için yaptığı 8 tebligat gideri olan 69,00TL, iki tanık gideri olan 50,00 TL, müzekkere gideri olan 26,40 TL ve bilirkişi ücreti olan 250,00 TL olmak üzere toplam 395,40 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine" rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 09.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.