Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/3801 Esas 2020/7484 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3801
Karar No: 2020/7484
Karar Tarihi: 19.11.2020

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/3801 Esas 2020/7484 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, mirasın borçlu olduğu gerekçesiyle hükmen reddi talebinde bulunmuşlardır. Davalı ise bu talebi reddetmiştir. Mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Davalı vekili, hükmün temyiz edilmesi için başvuruda bulunmuştur. Yargıtay, davacıların ve davalının giderlerini karşılamalarına ve davacılar lehine vekalet ücreti ödenmemesine hükmeden hükmü onamıştır. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 605/2. maddesi gereği ölüm tarihinde miras bırakanın ödemeden aczi açıkça belli veya resmen tespit edilmişse, mirasın reddedilmiş sayıldığı belirtilmiştir. Kararda ayrıca, mahkemenin davacıların giderlerinden sorumlu tutulmasının yanlış olduğu, davacılara vekalet ücreti ödenmemesinin uygun olmadığı ve hüküm fıkrasının düzeltilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TMK'nun 605/2. ve 610. maddeleri kararda detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

14. Hukuk Dairesi 2020/3801 E. , 2020/7484 K.

"İçtihat Metni"

14. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 11.08.2015 gününde verilen dilekçe ile mirasın hükmen reddi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 10.03.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, mirası hükmen reddin tespitine ilişkindir.
Davacılar vekili, 03/04/2005 tarihinde ölen mirasbırakan ..."ın terekesinin borca batık olması nedeni ile mirası hükmen reddin tespitini istemiştir .
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Dava, TMK"nun 605/2. maddesi gereğince açılan mirasın hükmen reddi istemine ilişkindir. Ölüm tarihinde miras bırakanın ödemeden aczi açıkça belli veya resmen tespit edilmiş ise, miras reddedilmiş sayılır (TMK m. 605/2). Mirasçılar Türk Medeni Kanunu"nun 610. maddesinde yazılı aykırılık da bulunmadıkça yani zımnen mirası kabul etmiş duruma düşmüş olmadıkça her zaman murisin ödemeden aczinin tespitini isteyebilir.
Mahkemece davanın niteliği gereği davalı-alacaklının, murisin terekesinin borca batık olduğunu bilmediği, bilmesinin mümkün olmadığı, yapılan yargılama sonrasında terekenin borca batık olup olmadığına karar verildiği göz önünde bulundurularak yargılama giderlerinden davalının değil davacıların sorumlu tutulması, davacılar lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş ise de bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nın 438/7 maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca hüküm fıkrasının 2 ve 5 numaralı bentlerinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “Yargılama giderlerinin davacılar üzerinde bırakılmasına ve davacılar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,” ibarelerinin eklenmesi suretiyle düzeltilmesine, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve değiştirilmiş bu şekli ile ONANMASINA, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.