Tebliğname no : 9 - 2011/149450
Mahkemesi : Malatya 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 08/02/2011
Numarası : 2010/582 -2011/109
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde, maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, olay tarihinde gündüz vakti yerleşim yeri içerisinde çift yönlü bölünmemiş tek şeritli 4.5 metre genişliğindeki asfalt düz eğimsiz sokakta sanığın yönetimindeki minibüs ile seyir halinde iken karşı şeritte kaldırım kenarında bisiklet üzerine durur vaziyette bulunan 2003 doğumlu çocuğa, aracının sol yan kısmı ile çarpması sonucu çocuğun öldüğü olayda, sanık asli kusurlu ise de; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, failin taksire dayalı kusuru da dikkate alınarak, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeksizin, asgari hadden fazla uzaklaşılarak üst sınıra yakın ceza tayini,
Kabule göre de;
1- TCK"nın 50. maddesinde suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre, hapis cezasının paraya çevrilebileceği belirtilmiş olmasına karşılık,adli sicil kaydında sabıkası bulunmayan, yargılama sırasında olumsuz bir davranışı tespit edilemeyen ve hakkında takdiri indirim hükümleri uygulanan ve müdafinin lehe hükümlerin uygulanması talebi de bulunmasına rağmen sanık hakkında hapis cezasının paraya çevrilmesi hususunun değerlendirilmemesi,
2- Taksirli suçlarda uygulama imkanı bulunmayan TCK"nın 53/1. maddesi uyarınca sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmolunması,
3- Sanık tarafından yatırılan güvencenin sanığa CMK"nın 113 ve 115. maddeleri uyarınca geri verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.