Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/3035 Esas 2014/5797 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/3035
Karar No: 2014/5797

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/3035 Esas 2014/5797 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi         2014/3035 E.  ,  2014/5797 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
    Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

    K A R A R

    Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından 25.12.2013 tarihli dilekçe ile "...Taraflar arasındaki davada görevlendirilen üç kişilik bilirkişi heyetindeki 2 bilirkişi tarafından müşterek düzenlenen raporda mahkemeye hukukî talimat verildiği, harita bilirkişisinin ise davalarını doğrular nitelikte rapor düzenlendiği, bilirkişi raporlarında geçen ve beklenmesi istenen 5. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2010/335 Esas sayılı dosyasının ipoteğin fekki ile ilgili olduğu, bu dosya ile ilgisinin bulunmadığı halde bu dosya arasındaki aleyhe beyanlar içeren bilirkişi raporlarının dosya arasına alınmasına karar verildiği, bu arar karar ile bu dosya arasında verilen bilirkişi raporlarını aynen benimseyeceğini ilân ettiğinden ihsası reyde bulunduğu..." gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
    Reddedilen Hâkim ..."in, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ve HMK"nun 42/4. maddesi uyarınca 500.- TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davacı vekili ... tarafından temyiz edilmiştir.
    İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar H.M.K.’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Ancak; HMK"nun 42/4. maddesi uyarınca verilen disiplin para cezasının kime verildiğinin infazı mümkün şekilde açıkça hükümde belirtilmesi gerekirken, hüküm yerinde bu hususta belirleme yapılmamış olması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan "Reddine kötüniyetle yapıldığı anlaşıldığından" ibaresinden sonra gelme üzere “davacı ..."nin” ibaresi eklenmek suretiyle hükmün düzeltilmesine ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 27/05/2014 günü oy birliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.