Mahkeme : ADANA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1)Mahkûmiyet; Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 09/11/2017 tarihli, 2017/256 esas ve 2017/425 karar sayılı kararı ile
2)İstinaf başvurusunun esastan reddi; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin 07/02/2018 tarihli, 2018/310 esas ve
2018/340 karar sayılı kararı ile


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğinin, 08/03/2018 tarihli Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile 5271 sayılı Kanun"un 299/1-1. cümlesine getirilen değişiklik uyarınca takdiren reddine karar verilerek duruşmasız inceleme yapılmıştır.
5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile CMK"nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde, kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, eylemin sabit olmadığını, "şüpheden sanık yararlanır." ilkesinin ihlal edildiğini, beyanına dayanılan muhbirin, tanık sıfatı ile dinlenmesi gerektiğini, olay tutanağının gerçeğe aykırı düzenlendiğini, tekerrüre esas alınan ilama konu eylem nedeni ile "uzlaştırma" kapsamında düşme kararı verildiğinden, TCK"nın 58. maddesinin uygulanma koşullarının bulunmadığını, sanık hakkında, 02/02/2017 ve 04/02/2017 tarihli eylemler nedeni ile Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nce 2018/703-2019/177 sayı ile "uyuşturucu madde ticareti yapma" suçundan verilen mahkûmiyet kararı yönünden tek suç veya zincirleme suç olup olmadığının tespiti için dosyaların birleştirilmesi gerektiğini belirtmeleri karşısında, temyiz istemlerinin CMK’nın 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede,
1)Dosya kapsamına ve sanık müdafiinin 12/06/2019 tarihli ek temyiz dilekçesinin içeriğine göre, UYAP "ta "başka mahkemenin gerekçeli kararını görüntüleme" ekranı üzerinden yapılan incelemede, sanık hakkında 02/02/2017 ve 04/02/2017 tarihlerinde işlediği iddia edilen "uyuşturucu madde ticareti yapma" suçu nedeniyle 19/11/2018 tarihinde düzenlenen iddianame ile açılan kamu davası üzerine Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 25/04/2019 tarih ve 2018/703 - 2019/177 sayılı kararı ile TCK"nın 188/3,4-a, 43/1, 62, 52/2-4, 53, 63. maddeleri uyarınca 15 yıl 7 ay 15 gün hapis ve 31.240 TL adli para cezasına hükmedildiği ve istinaf incelemesinin ardından, yargılamaya Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2019/409 esas sayılı dosyası üzerinden devam edildiği; temyize konu dosyada ise sanığın 22/01/2017 tarihinde işlediği iddia olunan “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçu nedeniyle 30/05/2017 tarihinde iddianame düzenlendiği; bu haliyle suç tarihleri arasında hukuki kesintinin oluşmadığı anlaşıldığından; Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2019/409 esas sayılı dava dosyası derdest ise aralarındaki bağlantı nedeniyle her iki dava dosyasının birleştirilmesi, hüküm verilmiş ve kesinleşmiş ise dosyasının getirtilerek bu dosya içine konması; tüm deliller birlikte değerlendirilip, eylemlerinin tek suç, iki ayrı suç ya da zincirleme suç oluşturup oluşturmadığı tartışılıp değerlendirildikten sonra sanığın hukukî durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2)Kabule göre de;
a)Sanık hakkında TCK"nın 188/4. maddesi uyarınca arttırım uygulanırken, suç konusu uyuşturucu madde "kokain" olduğu halde, maddi hata sonucu hüküm fıkrasında "eroin" olarak yazılması,
b)Hükümden önce 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK"nın 53/1-b maddesinin uygulanmaması,
c)Sanığın tekerrüre esas alınan Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2013 tarihli, 2013/178 esas ve 2013/303 karar sayılı kararı ile mahkumiyetine konu suçun TCK"nın 141/1. maddesi kapsamında olduğu, 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinin içeriği dikkate alınarak, UYAP‘ta "başka mahkemenin gerekçeli kararını görüntüleme" ekranı üzerinden yapılan incelemede, tekerrüre esas alınan ilam yönünden, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK‘nın 253/1-b fıkrası uyarınca "uzlaştırma" gerçekleştiğinden, Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesi‘nce 07/09/2017 tarih, 2017/652-460 sayı ile verilen "kamu davasının düşmesine" ilişkin kararın 11/10/2017 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, tekerrüre esas alınan ilamın, "uzlaştırma sonucu verilen kamu davasının düşmesi" kararı ile ortadan kalktığı ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek başkaca ilam bulunmadığı gözetilmeden, koşulları bulunmadığı halde, TCK‘nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olup, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi"nin 07/02/2018 tarih ve 2018/310 esas ve 2018/340 karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararı hukuka aykırı bulunduğundan, 5271 sayılı CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 28/02/2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 304/2 . maddesine eklenen (a) bendi uyarınca dosyanın Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 17/10/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.