9. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/344 Karar No: 2020/1972 Karar Tarihi: 12.02.2020
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2020/344 Esas 2020/1972 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacının, yürürlükte olan 7144 sayılı Kanun göz ardı edilerek Dairemizce verilen onama kararının maddi hataya dayalı olduğunu ileri sürerek kararın ortadan kaldırılması ve hükmün bozulmasını talep ettiği görülmektedir. Dosyadaki yazılara bakıldığında, her ne kadar İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince davada \"otuz işçi ve daha fazla çalıştırılan işyeri\" koşulu olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş olsa da, daha sonra yürürlüğe giren 7144 sayılı Kanun ile söz konusu içtihadı birleştirme kararının bütün sonuçlarıyla ortadan kalktığı ve feshin haklı nedene dayandığının ispatlandığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddedilmesi ve hükmün bu değişik gerekçeyle onanması kararına varılmıştır. Kanun maddeleri olarak da, dosyadaki incelemede yürürlükte olan 7144 sayılı Kanun'un gerektirdiği hükümlerin dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır.
9. Hukuk Dairesi 2020/344 E. , 2020/1972 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
Davacı vekili tarafından verilen 22.07.2019 havale tarihli dilekçede, Dairemizin 24/09/2018 tarihli ve 2018/6400 E., 2018/16408 K. sayılı onama kararının maddi hataya dayalı olarak verildiği ileri sürülerek kararın ortadan kaldırılması ve hükmün bozulmasına karar verilmesi talep olunmuştur. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Dairemizce yapılan temyiz denetimi esnasında 7144 sayılı Kanun’un yürürlükte olduğu ve buna göre de 09.06.2017 tarihli ve 2016/3 Esas, 2017/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının bütün sonuçlarıyla ortadan kalktığı gözden kaçırılarak karar verildiği anlaşılmakla yukarıda tarih ve numarası belirtilen ONAMA KARARININ ORTADAN KALDIRILMASINA ve hükmün aşağıdaki gerekçe ile tekrar onanmasına karar vermek gerekmiştir.
YARGITAY KARARI
Dosyadaki yazılara, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve kararın sonuç itibariyle bozmaya uygun olmasına ve özellikle her ne kadar Mahkemece bozma sonrası 09.06.2017 tarihli ve 2016/3 Esas, 2017/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince davada “otuz işçi ve daha fazla çalıştırılan işyeri” koşulu olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de, daha sonra yürürlüğe giren 7144 sayılı Kanun ile sözkonusu içtihadı birleştirme kararının bütün sonuçlarıyla ortadan kalktığının ve Mahkemenin ilk kararının da fesih nedeninin açıklığa kavuşturulması için bilirkişi incelemesi yapılması yönünden bozulduğu ve bozma sonrası da Mahkemece gerekli araştırmanın yapılıp bilirkişi raporunun alındığının ve buna göre de feshin haklı nedene dayandığının ispatlandığının anlaşılmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle sonuç itibariyle usul ve kanuna uygun olan hükmün bu değişik gerekçeyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 12.02.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.