Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17569 Esas 2020/2247 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- İzmir Kriminal Polis Laboratuvarının 01.08.2014 tarihli ekspertiz raporunda, belgenin ve belgedeki fotoğrafın kenar ve köşe kesimlerinin düzensiz, belgenin ön yüz fotoğraf hanesine denk gelen bölümdeki lamine kaplamanın kısmen açılmış vaziyette ve söz konusu lamine kaplamada farklı ikinci fotoğrafa ait kenar izlerinin bulunduğunun ve mevcut fotoğrafın sonradan tahrifat neticesinde yapıştırılmış olduğunun belirtilmesi, belgenin mahkemece duruşmada incelenmemiş olması karşısında; belgede sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdiri hakime ait olup, suça konu ve sahte olduğu kabul edilen nüfus cüzdanı incelenmek suretiyle, özelliklerinin duruşma tutanağına yazılıp, ne şekilde aldatıcılık niteliğinin bulunduğunun gerekçeli kararda açıklanarak tartışılması ve denetime olanak verecek şekilde suça konu belge aslının dosya içerisinde bulundurulması gerekirken, eksik incelemeyle hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a- 5271 sayılı CMK"nin 231/8. maddesine, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile eklenen "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden, adli sicil kaydına göre geçmiş hükümlülüğü bulunmayan, hakkında takdiri indirim maddesi uygulanan, geçmişteki hali ve tekrar suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşması sonucunda cezası ertelenen sanık hakkında “daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği” gerekçesiyle daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b- Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 4. fıkrasına aykırı olarak aynı maddenin 1. fıkrası uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.