Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/7082 Esas 2016/5001 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7082
Karar No: 2016/5001
Karar Tarihi: 20.04.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/7082 Esas 2016/5001 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ramazan, kendisini Belediye Sosyal Dayanışma Müdürü olarak tanıtarak bir kişiyi arayıp koyun ihtiyacı olduğunu ve alması için kaynağının geleceğini söylemiş, telefonda pazarlık yaparak 6 adet kuzu için 3200 TL'ye anlaşmış ve parayı ödeyeceğini söylemiştir. Mushteki, 4 adet koyunu Ramazan'ın aldığını ve daha sonra yeniden geldiğinde 2 koyun daha aldığını, ancak para vermediği için Ramazan'a ulaşamadığını söylemiştir. Mahkeme, Ramazan ve diğer sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği sonucuna vararak ceza vermiştir. Ancak adli para cezalarının alt sınırının belirlenmesinde yasal bir gerekçe gösterilmediği için, adli para cezaları azaltılmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri TCK'nın 157/1, 62, 52/2 ve 53. maddeleridir.

23. Ceza Dairesi 2015/7082 E. , 2016/5001 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis, 500 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklardan Ramazan"ın kendisini ...Belediyesi Sosyal Dayanışma Müdürü olarak tanıtıp şikayetçiyi arayarak koyun ihtiyacı olduğunu ve alması için kaynının geleceğini söylediği, telefonda pazarlık yaparak 6 adet kuzu için 3.200 TL"ye anlaştıkları ve parayı 20/08/2011 günü ödeyeceğini söylediği, daha sonra müştekinin yanına sanık ..."ın geldiği ve 4 adet koyunu ilk seferde alıp götürdüğü, ardından daha sonra yeniden müştekinin yanına gelerek 2 koyunu alıp gittiği, fakat müştekiye herhangi bir para verilmemesi üzerine müştekinin sanık ..."ı aradığında ulaşamadığı, böylece para vereceklerini söyleyerek koyunlarını aldıkları fakat karşılığında herhangi bir para ödemesi yapmayarak sanıkların üzerlerine atılı suçu iştirak halinde işledikleri anlaşıldığından, dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Tekerrüre esas mahkumiyetleri bulunan sanıklar hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 53. maddesi ile ilgili hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 30 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarından adli para cezalarına ilişkin sırasıyla "30 GÜN", "25 GÜN" ve "500 TL" terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "4 GÜN" ve "80 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.04.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.