MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın 15.09.2015 tarihli dilekçesi temyiz ve eski hale getirme niteliğinde olup, eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin CMK.nın 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemenin eski hale getirme talebinin ve temyiz isteminin reddine dair ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan suçun yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK.nın 66/11-e maddesinde belirlenen 12 yıllık kesintili dava zamanaşımı süresinin, suç tarihi olan 19.06.2007 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında yaralama suçundan açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e, 67/4 ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 22.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.