Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/969 Esas 2015/404 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/969
Karar No: 2015/404
Karar Tarihi: 20.04.2015

Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/969 Esas 2015/404 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık tehdit ve hakaret suçlarından mahkum edilmiştir. Vicdani kanıtların tamamı değerlendirilerek, suçun sanık tarafından işlendiği tespit edilmiştir. Sanığın iddia ve savunmaları da tam olarak göz önünde bulundurulmuştur. Mahkeme, suçların Kanunda öngörülen tiplere uyduğunu vurgularken, cezaların kanuni mevzuata uygun olarak verildiğine karar vermiştir. Kararın sonucunda, sanığın ileri sürdüğü nedenlerin geçerli olmadığı belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: Sanık, tehdit ve hakaret suçlarını işlemiş olduğundan, Türk Ceza Kanunu’nun 106/1 ve 125/1 maddeleri uyarınca mahkum edilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2015/969 E. , 2015/404 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ..."nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 20/04/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.