Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/5018 Esas 2020/11058 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5018
Karar No: 2020/11058
Karar Tarihi: 09.11.2020

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/5018 Esas 2020/11058 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, karşılıksız yararlanma suçundan sanık hakkında düşme kararı verdi. Ancak bu karar temyiz edilince Yargıtay 13. Ceza Dairesi, kararın bozulmasına karar verdi. Daire, sanığa 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiğini belirtti. Daha sonra ise 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca hüküm fıkrasından düşme ve sanık hakkında ceza verilmemesi kararı verildi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleridir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi         2020/5018 E.  ,  2020/11058 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Karşılıksız yararlanma
    HÜKÜM : Düşme

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Sanık hakkında düzenlenen tutanakta kayıt dışı kullanım yapıldığının belirlendiği, sanığın ise kayıt dışı tüketim bedelini ödediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, kararın adli sicile kaydına ilişkin kısmın çıkartlması suretiyle, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından düşmeye ve hükmün adli sicile kaydına ilişkin bölümün çıkarılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA karar verilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.11.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.