Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/9298 Esas 2014/2799 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/9298
Karar No: 2014/2799
Karar Tarihi: 06.02.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/9298 Esas 2014/2799 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, hükümde yer alan TCK'nın 53/1. maddesi uygulanamayacağına hükmederek, sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi gerektiğini belirtmiştir. Bu nedenle hüküm kısmen bozulmuş ve sanık hakkında TCK'nın 53/1. maddesi uygulanmayacak şekilde düzeltilmiştir. Kardeşinin ölmesi ve kendisinin ağır şekilde yaralanması nedeniyle doğrudan zarar gören şikayetçinin katılma iradesini ortaya koyması üzerine, şikayetçinin davaya katılması kararlaştırılmıştır. Kararın detayında, sanığın marangozluk yapıp, 900 TL geliri olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, hükmedilen cezanın alt sınırı uygulanarak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nın 85/2, 62, ve 53/6 maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 260. ve 237/2. maddeleri söz konusudur.

12. Ceza Dairesi 2013/9298 E. , 2014/2799 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılma isteminde bulunmasına rağmen, bu konuda herhangi bir karar verilmeyen şikayetçi ..."un, 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılma istemi hakkında karar verilmeyenler sıfatıyla hükmü temyiz hakkının bulunduğu, kardeşi ..."un ölmesi, kendisinin ağır şekilde yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan şikayetçinin 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Marangozluk yaptığını ve 900 TL geliri olduğunu beyan eden sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının para cezasına çevrilmemesine ilişkin mahkemenin gerekçesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncçesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin alt sınırdan ceza tayini ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine, katılanlar vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmayan TCK" nın 53/1. maddesine göre sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasından sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılmak suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.